Ar plac'h manket

Ar plac'h manket zo ur ganaouenn gozh, dastumet e Kanaouennou Breiz-vihan e 1911.

Ar ganaouenn

Selaouit bremañ ma mouezh, ma c’hamaradezed

C’hwi pere em yaouankiz am eus kalz karet

Deus a doullig al ludu e ran deoc’h ma c’hlemmoù

Deuit holl asambles ganin da weskiñ ma daeloù

Me am eus kollet bremañ ma reputasion

Ha ma c’halon zo karget a zezolasion

Betek bremañ me c’halle lârout a vouezh uhel

E oan kaerañ fumelenn a oa e Breizh-Izel

Ha bremañ me zo hudur e-touesk an holl verc’hed

Pa eo ma c’haerañ boked siwazh ganin kollet

Dre ma ‘z on deut da grediñ ma faos kamaradoù

Me ‘meus kollet ar c’haerañ demeus ma bokejoù

Dre ma ‘zon deut da grediñ kamaradoù treitour

Me ‘meus laosket ma boked da vonet gant an dour

Hennezh oa ‘r c’haerañ teñzor em moa barzh ar bed-mañ

Ne gavin ket e neblec’h da brenañ seurt dezhañ

Dre ma oan d’egziminañ boull ront eus ar bed

Ha me wel zo warnezi siwazh kalz a verc’hed

Me wel zo warnezi siwazh kalz a verc’hed

Pere eo kollet gante, koulz ha me o boked

Pere eo kollet gante, koulz ha me o rozenn

Dre ma ‘z int deut da grediñ komzoù treitourien

Ha ma c’herent zo ganin siwazh dizenoret

Ma chañs zo dinatur, ma flanedenn kollet

Ma c’halon zo hirvoud, koulz an noz ‘vel an deiz

Ma c’houlan bremañ marv, ‘vit diskenn barzh em bez

Goude ma frajilite e oan c’hoazh ankeniet

O kompren barzh ar stad trist pehini ma oan rentet:

Graet ‘meus skouarn bouzar o klevet annesañ

Lavaret eo bet din-me gate sur alies...

Lavaret eo bet din-me gate sur alies

Gant an holl gompagnunezh mijen tristidigezh

Ha pa teuio an erc’h, ar skorn,ha yen-bras an avel

Keuneud 'mo ket d’ober tan da dommiñ ma bugel.