Pindaros : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
D r2.7.1) (Robot ouzhpennet: mk:Пиндар |
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
||
Linenn 1:
[[Skeudenn:Pindar statue.jpg|thumb|right|200px|Delwenn Pindaros, eilet diwar ur skrid orin eus ar {{Vvet kantved kent. J.-K.}}, [[Mirdi broadel hendraouriezh Naplez]]]]
'''Pindaros''' (Πίνδαρος
== E vuhez ==
Nebeut a dra a anavezer diwar-benn e vuhez daoust d'ar c'hwec'h buhezskrid a oa savet war e zivout en Henamzer. Hervez an hengoun e oa ezel eus un tiegezh brientinien. Ganet e oa bet war-dro [[-518|518]] e Kinokefalos, e Beotia. En arroudenn 193 e veneg « ar gouel pempbloaziek / ambrouget gant oc'hen ma voen evit ar wezh kentañ / lakaet em gourvez, ha moumounet em mailhurennoù ». An damveneg-se da'r [[c'hoarioù pitek]] a ziskouez e oa ganet e miz Eost pe Gwengolo. En e V{{vet}} ''Pitegenn'' e seblant disklêriañ e oa un ezel eus tiegezh an Egeided ha diskouezh ara kalz hegarated evit an ensavadurioù [[Dorianed|dorek]]. Perc'henn e oa e diegezh war un ti e Tebai, ma reas Pindaros e annez da c'houde. [[Herodotos]] a ra anezhañ diskibl [[Lasos Ermione]]. En [[Aten]] e voe diskibl [[Agatokles]]. Kemer a reas perzh yaouank-kenañ er c'henstrivadegoù barzhoniezh ma oa kannet gant [[Korinna Tanagra]]. Houmañ a alias anezhañ neuze da « hadañ a-vozadoù, n'eo ket a-sac'hadoù ».
Savet e oa e delenngan, an X{{vet}} ''Pitegenn'' gantañ pa oa 20 vloaz. Lidañ a ra trec'h an [[Tessalia]]d Hippokleas er stadenn zoubl, ha tiegezh an atlet, an [[Aleuaded]]. Buan-kenañ e teuas da vezañ ur barzh brudet. E [[-490|490 e savas e VI{{vet}} Pitegenn en enor Ksenokrates, breur Teron, a zeuio da vezañ [[tirant]] [[Agrigento|Akragas]]. E [[-480|480]] e oa aloubet Henc'hres gant ar Bersed. En em renkañ a ra Tebai diouz kostez an alouberien. Hep mar e heuilh Pindaros politikerez e geoded rak c'est [[Simonides Keos]] a lid viktor [[Salamis]].
<!--
Loin de se limiter au théâtre local, il s'attache à différentes cours aristocratiques grecques, comme celle du [[tyran]] [[Hiéron de Syracuse]], en l'honneur duquel il compose la ''Première Pythique'', ou celle du roi de [[Cyrène]], pour lequel il compose les ''Pythiques'' III et IV. Sur ce terrain, il est concurrencé par le poète [[Bacchylide]], caractérisé par son style plus élégant. Il adopte dans l'ensemble un point de vue panhellénique. Il considère ainsi les [[Guerres médiques|invasions perses]] comme une menace pour la [[Grèce]] dans son ensemble.
Linenn 53 ⟶ 49:
-->
=== Levrioù ===
* Philippe Brunet, « La ''Première Pythique'' de Pindare : mètre, strophe et traduction », Bulletin de l'association Guillaume Budé, {{numéro}}3 (1996), Les Belles Lettres, Paris, 1996.
* {{en}} Richard Hamilton, ''Epinikion: General Form in the Odes of Pindar'', De Gruyter, La Haye, 1974.
* Jean Irigoin, ''Histoire du texte de Pindare'', Klincksieck, Paris, 1952.
* Suzanne Saïd, Monique Trédé et Alain Le Boulluec, Histoire de la littérature grecque, Paris, Presses universitaires de France, coll. « Quadrige », 1997
*
* Jacqueline Duchemin, ''Pindare poète et prophète'', Les Belles Lettres, Paris, 1956.
*
* [[Pascale Hummel]] :
** ''La Syntaxe de Pindare'', Peeters, Paris-Louvain, 1993,
Linenn 72 ⟶ 63:
** ''L'Épithète pindarique. Étude historique et philologique'', Peter Lang, Bern, 1999.
===
{{Wikisource}}
{{
[[Rummad:Skrivagnerien Hellaz kozh]]
|