Félix Lope de Vega : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
|||
Linenn 91:
Orgediñ a reas neuze ouzh Micaela de Luján, an hini a zo "Celia" pe "Camila Lucinda" en e werzennoù, koant evel an deiz, dizesk avat, ha dimezet ouzhpenn. Na 'vit se! he darempredién a reas betek 1608 ha pemp bugel o doe, en o zouez daou a gare dreist ar re all : Marcela (1606) ha Lope Félix (1607).
Adalek 1608 avat e koller roud eus Micaela de Luján,
E-pad meur a vloaz e veve Lope etre an div oaled hag un toullad mat a serc'hed,
aktorezed peurvuiañ, evel ma tiskouez splann ar [[prosez]] a voe graet dezhañ en [[1596]] gant Antonia Trillo ; anaout a reer ivez anv ur serc'h all dezhañ, Marina de Aragón. Evit bevañ madik ha magañ kemend-all a vugale, bastarded pe nann, e rankas poaniañ ha labourat evel ur c'hi, o skrivañ dizehan, barzhoniezh ha komediennoù a veze embannet alies hep e aotre, ha hep bezañ reizhet. <br />
Pa voe en e eizh vloaz ha regont vloaz avat ec'hallas reizhañ hag emban un darn eus e oberenn hep fazioù ar re all. Evel kentañ skrivagner spagnolek a vicher el lennegezh e prosezas evit e wirioù oberour ouzh ar re a voule e gomediennoù hep kaout e aotre. Da vihanañ e teuas a-benn da gaout gwir da reizhañ e oberennoù e-unan.
En [[1605]] ez eas da servij Luis Fernández de Córdoba y de Aragón, [[dug Sessa]]. Bec'h en doe bloavezhioù diwezhatoc'h abalamour d'an darempred-se pan eas da veleg, rak an dug a zalc'he da implij anezhañ evel sekretour <!-- y alcahuete-->, ha betek e gofesour a nac'has reiñ an absolvenn dezhañ.
En 1609
▲En 1609 leyó y publicó su ''Arte nuevo de hacer comedias'', obra teórica de carácter capital, contraria a los preceptos neoaristotélicos, e ingresó en la "Cofradía de Esclavos del Santísimo Sacramento" en el oratorio de Caballero de Gracia, a la que pertenecían casi todos los escritores relevantes de Madrid. Entre ellos estaban [[Francisco de Quevedo]], que era amigo personal de Lope, y [[Miguel de Cervantes]]. Con éste último, tuvo unas relaciones tirantes a causa de las alusiones antilopescas de la primera parte del ''Don Quijote'' (1605). Al año siguiente, se adscribió al oratorio de la calle del Olivar.-->
=== Beleg===
| |||