Amália Rodrigues : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 17:
Da 14 bloaz ez eas en-dro da vevañ gant he zud deuet en-dro etretant da [[Lisboa]]. Met ne oa ket ken brav dezhi evel e ti he zud kozh: ret e veze dezhi sikour he mamm hag ober war-dro he breur henañ, garv an tamm anezhañ.
 
Da 15 vloaz e veze o werzhañ frouezh e Cais da Rocha, ha sachañ a reas evezh warni abalamour d'he mouezh divoas. Mont a reas el laz ''Marcha Popular de [[Alcântara (Lisboa)|Alcântara]]'' (e festoù [[Santo António de Lisboa]]) en [[1936]]. An ensaiador a zalc'has war Amália evit ma'z aje da lakaat hec'h anv en ur genstrivadeg kanerezed yaouank anvet ''Concurso da Primavera'' evit gounit an anv ''Rainha do Fado'' (rouanez ar fado). Amália ne gemeras ket perzh a-benn ar fin rak ne felleket d'ar c'hanerezed all kanañ ma kane-hi.
 
<!--Integra a Marcha Popular de [[Alcântara (Lisboa)|Alcântara]] (nas festividades de [[Santo António de Lisboa]]) de [[1936]]. O ensaiador da Marcha insiste para que Amália se inscreva numa prova de descoberta de talentos, chamada ''Concurso da Primavera'' em que se disputava o título de ''Rainha do Fado''. Amália acabará por não participar, pois todas as outras concorrentes se recusavam a competir com ela.
 
<!--
Conhece nessa altura o seu futuro marido Francisco da Cruz, um [[guitarra|guitarrista]] amador,com o qual caserá em [[1940]]. Um assistente recomenda-a para a casa de fados mais famosa de então, o ''Retiro da Severa'', mas Amália acaba por recusar esse convite, e depois adiar a resposta, pois só em [[1939]] irá cantar nessa casa.