Antônio Frederico de Castro Alves : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 1:
[[Image:CastroAlves.jpg|thumb| Antônio Frederico de Castro Alves]]
[[File:Silva Castro.jpg|thumb|upright|Poltred [[José Antônio da Silva Castro]] (1792-1844), tad-kozh da g-Castro Alves, a en em gannas e 1821-1823 da goulz [[Seziz Salvador]]. ]]
 
'''Antônio Frederico de Castro Alves''', ganet e [[Curralinho]] (adanvet "Castro Alves" e 1900), [[Cachoeira]], [[Bahia]], e [[1847]] ha marvet en [[Rio de Janeiro (kêr)]] e [[1871]]), zo ur barzh romantel ha republikan brazilian eus an XIXvet kantved, hag a skrivas a-enep ar [[sklaverezh]].
 
==E vuhez==
Mab e oa da Antônio José Alves, ur mezeg, ha da Clélia Brasília da Silva Castro, merc'h da [[José Antônio da Silva Castro]] (lesanvet "Periquitão"), a en em gannas e 1821-1823 da goulz [[Seziz Salvador]].
 
En 1853 e voe skoliet e-barzh ar c'h-Colégio Sebrão, renet gant Abílio César Borges, Baron Macaúbas. Eno e teuas da vout mignon da [[Ruy Barbosa]].
 
En 1862 e krogas gant studioù war ar [[Gwir]] e Skol-veur [[Recife]]. D'ar mare-se eo e stagas da skrivañ e varzhonegoù kentañ, ''Os Escravos'' hag ''A Cachoeira de Paulo Afonso''.
 
E 1866 e reas anaoudegezh gant an aktourez portugalat [[Eugénia Câmara]] a voe [[serc'h]] dezhañ
E 1867 e kuitaas Recife da zistreiñ da Bahía, ma skrivas ''Gonzaga''. Alese ez eas da Rio de Janeiro, ma reas anaoudegezh gant [[José de Alencar]], [[Francisco Otaviano]] ha [[Machado de Assis]].<br />
Diwezhatoc'h ez eas da chom da [[São Paulo]] ma en em vode politikourien ha skrivagnerien a bouez, devel [[Rui Barbosa]], [[Joaquim Nabuco]], [[Rodrigues Alves]], [[Afonso Pena]] ha [[Bias Fortes]].
diwezhatoc'h ez eas da chom da [[São Paulo]]
 
 
<!--
 
<!-- donde se reune con importantes políticos y escritores, como [[Rui Barbosa]], [[Joaquim Nabuco]], [[Rodrigues Alves]], [[Afonso Pena]] y [[Bias Fortes]]. El 11 de noviembre de 1868, mientras cazaba en las afueras de la ciudad, es herido por un tiro en el talón y su pie izquierdo debe ser amputado.
 
Su poesía se centra más que nada en temas humanísticos y sociales, versando principalmente contra el tráfico de esclavos y propugnando la abolición de la esclavitud. Su popularidad y reconocimiento como poeta fueron un importante apoyo a la campaña en favor de la promulgación de la Ley de libertad de vientres de [[1871]], prohibiendo la esclavitud a hijos de esclavos.