Eleonore Magdalene von der Pfalz : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 12:
 
== Chwitadenn==
E 1673, pa varvas an [[infantez]] [[Marguerite-Thérèse d'Autriche]], pried kentañ [[Leopold Iañ an Impalaeriezh santel]] e oa an impalaer etre daou: dibab da bried pe Eleonore pe Claude[[Claudia FélicitéFelizitas d'Autrichevon Österreich-TyrolTirol]].
Ar priñs [[Lobkowitz]], kentañ ministr, a gave gwell e vije kemeret Eleonore. Klask a reas enebiñ ouzh an eured gant Claudia Felizitas, met aner e voe: diaes mont a-enep un dimeziñ gant ur briñsez eus an [[Tiegezh Habsburg]]. <br />
<!--
Klask a reas an impalaerez nevez ober droug d'an den aoabet prest d'he lakaat da goll ar gurunenn.
Ar priñs [[Lobkowitz]], kentañ ministr, a gave gwell e vije kemeret Eleonore s'efforce de compromettre la candidature de Claude Félicité, mais en vain, car cette dernière est finalement choisie dans la mesure où elle faisait partie de la [[Maison de Habsbourg]].
 
<!--
La nouvelle impératrice se venge impitoyablement de l'homme qui a failli lui faire perdre une couronne. Accusé entre autres d'un commerce secret avec la [[France]], le prince est conduit prisonnier à Ratnitz en [[Bohême]] ([[1674]]).
 
Toutefois, Claude Félicité meurt prématurément en [[1676]], et cette fois, la candidature d'Éléonore est agréée. Devenue impératrice, elle saura se souvenir du prince [[Lobkowitz]], en faisant élever les enfants du ministre disgracié aux premiers honneurs de la Cour Impériale.