Sidonia von Borcke : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
|||
Linenn 2:
[[File:Edward Burne-Jones Sidonia von Bork.jpg|thumb|upright|"[[Sidonia von Bork]]" gant [[Edward Burne-Jones]], 1860 ([[Tate Britain|Tate Gallery London]])]]
'''Sidonia von Borcke''' (1548–1620 en [[Stettin]], a zo [[Szczecin]] hiziv), pe ''Sidonie von Bork'', pe ''Borke'' pe '' Borken'', a oa un
Ganet e oa e 1548 en un tiegezh uhel ha pinvidik. Merc'h e oa da Otto von Borcke zu Stramehl-Regenwalde, a varvas e 1551, ha da Anna von Schwiechelt, marvet e 1568.
Linenn 41:
*magical practices like praying the "[[Judas psalm]]" and crossing brooms under the kitchen's table<ref name=George149/>
E miz Genver e voe goulennataet un hanter-kant a dud hagun difenner a voe roet da Sidonia von Borcke, Elias Pauli e anv.
<!-- burned at the stake on 9 October. ▼
▲<!-- burned at the stake on 9 October.
On 28 June, the [[Magdeburg]] court permitted the Stettin court to use torture.<ref name=George149/> When torture was applied on 28 July,<ref name=George149/> Sidona von Borcken confessed, and the verdict read death by dragging to the execution site, rupturing four times with [[pliers]], and finally burning. When Sidonia von Borcken revoked her confession, she was tortured anew on 16 August.<ref name=George150>Riedl (2004), p.150 </ref> The final verdict of 1 September 1620 read death by decapitation and burning of the body.<ref name=Inachim65>Inachim (2008), p.65</ref><ref name=George150/> The verdict was carried out in Stettin, outside the mill gate.<ref name=Inachim65/>
|