Christian VII : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 14:
 
===Taol-stad===
Serc'heg ar rouanez e oa ar c'hont [[Johann Friedrich Struensee]] ouzhpenn bout e penn kuzul ar vinistred. E 1772 e c'hoarvezas un taol-stad. Mamm-gaer ar roue, [[Juliane von Braunschweig-Wolfenbüttel]]‎, a oa bet pellaet ouzh ar galloud gant Struensee, hag a oa a-du gant an noblañsed hag ar virourien, a reas da Gristian VII sinañ ur baperenn ma roe urzh da herzel e vinistr.
 
Dibennet e voe Struensee. Torret e voe dimeziñ ar roue ha Caroline Matilda. Houmañ a viras an titl a rouanez koulskoude, met koll a reas he bugale, hag harluet e voe da Alamagn, da gastell [[Celle]] a oa d'he breur, roue Bro-Saoz ha [[Hannover]]. Eno e varvas e 1775, da 24 bloaz.
 
Evit yec'hed Christian VII ne reas nemet gwashaat adalek 1772 ha ne rene ket ken e gwirionez. Betek [[1784]] e voe renet ar vro gant [[Juliane von Braunschweig-Wolfenbüttel]]‎, pa voe kemeret ar galloud gant he mab [[Frederig Danmark (1753-1805)‎]], a voe anvet da rejant, hag a gemeras [[Ove Høegh-Guldberg]] da vinistr da gas ur politikerezh a-du gant an urzh kozh.
<!--
 
. <!--Cette période est marquée par un retour à l'ordre ancien.
À partir de 1772, son état de démence s'aggravant, Christian VII n'est plus que nominalement roi du Danemark. Jusqu'en [[1784]], le pays est gouverné par [[Juliane Marie de Brunswick-Wolfenbuttel]], belle-mère du roi, par le fils de celle-ci, [[Frédéric, prince héréditaire de Danemark]], qui est régent, et par son ministre [[Ove Høegh-Guldberg]]. Cette période est marquée par un retour à l'ordre ancien.
 
En 1784, le fils de Christian VII, [[Frédéric VI de Danemark|Frédéric VI]], s'empare de la régence du royaume, évinçant Frédéric. Cette régence est marquée par des réformes libérales et agraires, reprenant la voie ouverte par [[Johann Friedrich Struensee]], mais aussi par les débuts désastreux des [[guerres napoléoniennes]].
 
 
-->