Maria Cristina an Div Sikilia (1806-1878) : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Linenn 9:
==Rejañs==
Mervel a reas he fried Fernando VII en 1833. Anvet e oa bet, e testamant ar roue, da c'houarnerez ar Rouantelezh (''Gobernadora del Reino''), ur garg a voe kadarnaet tri bloaz goude gant ar Lezioù (''las Cortes'') en 1836.
D'an 28 a viz kerzu 1833, goude dezhi intañveziñ, e reas un [[dimeziñ morganatek]] ha kuzh gant un sarjant eus e warded-korf, Agustín Fernando Muñoz y Sánchez. Ne oa ket an darempred-se diouzh grad kevredigezh an amzer. Ar beleg Marcos Aniano González, nevez beleget, mignon d'ar paotr nevez, a lidas o eured, hag a chomas e darempred d'an tiegezh e-pad tost da dri-ugent vloaz, evel aluzener ar palez ha kofesour nemetañ María Cristina.
 
He merc'h pennhêrez ne oa nemet tri bloaz da varv he zad ha Maria Cristina a voe rejantez ar rouantelezh e-pad seizh vloaz, adal 1833 betek 1840.
Ar beleg Marcos Aniano González, nevez beleget, mignon d'ar paotr nevez, a lidas o eured, hag a chomas e darempred d'an tiegezh e-pad tost da dri-ugent vloaz, evel aluzener ar palez ha kofesour nemetañ María Cristina.
<!-- Su hija y heredera al trono contaba sólo con 3 años y actuó como regente del Reino durante los siguientes siete años, hasta 1840. Er c'heit amzer-se hizo necesarias contribuciones sociales, como el auxilio que procuró a la costa onubense en 1834 goude epidemia de cólera. En anaoudegegezh a gement-se e c'houlennas kuzul [[Real Isla de la Higuerita]] an aotre da gemmaén hec'h anv en [[ Isla Cristina]].
 
<!-- Su hija y heredera al trono contaba sólo con 3 años y actuó como regente del Reino durante los siguientes siete años, hasta 1840. Er c'heit amzer-se hizo necesarias contribuciones sociales, como el auxilio que procuró a la costa onubense en 1834 goude epidemia de cólera. En anaoudegegezh a gement-se e c'houlennas kuzul [[Real Isla de la Higuerita]] an aotre da gemmaéngemmañ hec'h anv en [[ Isla Cristina]].
 
También contaba con enemigos, siendo el más famoso su tío y cuñado Carlos María Isidro de Borbón quien, negándose a acatar la Pragmática Sanción de 1830, afirmaba ser el legítimo heredero al trono e inició la que se conoce como Primera Guerra Carlista que finalizó en 1839 con el Abrazo de Vergara.
 
En 1845, la reina participó en un intento de restauración de la monarquía en Ecuador a petición expresa del presidente Juan José Flores. Este plan de dos fases consistía primero en que su hijo Agustín Muñoz y Borbón se convirtiera en Príncipe de Ecuador y, más tarde, en restaurador de la monarquía española en Perú y Bolivia, uniendo los tres países bajo una sola nación a la que llamarían Reino Unido de Ecuador, Perú y Bolivia. Cuando todo estaba organizado, Flores fue depuesto como presidente de Ecuador por la revolución marcista y los planes se vinieron abajo.
 
-->