Kentañ brezel ar garlouriezh : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
|||
Linenn 5:
[[Restr:Fernando VII - Vicente López.jpg|thumb|[[Fernando VII]], roue Spagn.]]
[[Restr:Carlos María Isidro.JPG |thumb| [[Carlos de Borbón]], Kont Molina (1788-1855)]]
An Infant [[Infant Carlos, Kont Molina |Carlos de Borbón]] (1788-1855), kont Molina, a oa breur yaouank d'ar roue [[Fernando VII]].
N'eo ket evel-se e troas an traoù avat.
Linenn 11:
Evel Europa an amzer-se e oa rannet lez Spagn etre div gostezenn bolitikel : ar virourien touet, ha Kont Molina a oa en o fenn, hag ar frankizourien, harpet gant breur yaouankañ ar roue, an infant [[Francisco de Paula Spagn]], ha dreist-holl e bried, ha nizez, [[Luisa de Borbone-Sicilia (1804-1844)|Luisa Carlotta]], ur vaouez a benn.
Enebourien e oa an daou vreur eta. Trec'h avat e voe an infantez Luisa pa deuas a-benn da lakaat ar roue Fernando, 45 bloaz dezhañ, da zimeziñ d'he c'hoar yaouank [[Maria Cristina an Div Sikilia (1806-1878)]], 22 bloaz.
Ha setu Maria Cristina dougerez
Ar roue Fernando a embannas neuze [[Pragmatica sanctio (1830)|Pragmatica Sanctio ar 1añ a viz Meurzh 1830]], ha ganti e voe lakaet fin d'al [[Lezenn salek]], ha da blanedenn roueel Carlos.
E miz Here e c'hanas ar rouanez ur verc'hig. Ur verc'h all a voe en [[1832]]. Mervel a eure ar roue er bloaz goude, ha Maria Cristina a voe rejantez he merc'h.▼
▲
En [[1833]] e varvas ar roue [[Fernando VII]], goude bezañ anvet e verc'hig Isabel, tri bloaz hepken, da rouanez Spagn, ha setu rouzet ar bloneg d'e vreur Carlos a gave e oa dleet ar gurunenn dezhañ. An noblañsed a oa a-du gant Carlos, hollveliour. Bro-C'hall, Portugal hag ar Rouantelezh Unanet, a sinas en 1834 un emglev anvet Kenunaniezh ar Pevar, a harpe Isabel II.▼
▲En Gwengolo [[1833]] e varvas ar roue [[Fernando VII]], goude bezañ anvet e verc'hig Isabel, tri bloaz hepken, da rouanez Spagn, ha setu rouzet ar bloneg
An noblañsed a oa a-du gant Carlos, hollveliour.
Bro-C'hall, Portugal hag ar Rouantelezh Unanet, a sinas en 1834 un emglev anvet Kenunaniezh ar Pevar, a harpe Isabel II.
<!--
el rey publica la Pragmática Sanción de Carlos IV aprobada por las Cortes de 1789, que dejaba sin efecto el Reglamento de 10 de mayo de 1713 que excluía la sucesión femenina al trono hasta agotar la descendencia masculina de Felipe V. Se restablecía así el derecho sucesorio tradicional castellano, recogido en Las Partidas, según el cual podían acceder al trono las hijas del rey difunto en caso de morir el monarca sin hijos varones.
La cuestión dinástica no fue la única razón de la guerra. Tras la Guerra de la Independencia, Fernando abolió la Constitución de 1812, pero tras el Trienio Liberal (1820-1823), Fernando VII no volvió a restaurar la Inquisición, y en los últimos años de su reinado permitió ciertas reformas para atraer a los sectores liberales, que además pretendían igualar las leyes y costumbres en todo el territorio del reino eliminando los fueros y las leyes particulares, al tiempo los sectores más conservadores se agrupaban en torno a su hermano Carlos.
-->
==Brezel==
| |||