Diftongenn : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Neal (kaozeal | degasadennoù) DDiverradenn ebet eus ar c'hemm |
Neal (kaozeal | degasadennoù) DDiverradenn ebet eus ar c'hemm |
||
Linenn 7:
Dasou doare diftongenn pennañ ez eus hervez an elfenn vogalennek ma kouezh ar muiañ a bouez warni:
: '''Diftongenn war gresk''' (saoz. ''descending diphthong''):
:: o kregiñ gant ur vogalenn greñvoc'h pe brasoc'h he fouez evit eben, da skouer:
::: /aɪ̯/ e "$",
: '''Diftongenn war digresk''' (saoz. ''ascending diphthong'')
:: oc'h achuiñ gant ur vogalenn greñvoc'h pe brasoc'h he fouez evit eben, da skouer:
::: /ɪ̯a/ e "ya".
The element with less prominence in the diphthong may be transcribed as [[semivowel]] in case there is a corresponding one, thus e.g.
A-hend-all e diforc'her ivez etre doareoù diftongennoù hervez live digoradur an eil vogalenn e-keñver hini eben,:
In '''closing''' diphthongs, the second element is more [[close vowel|close]] than the first (e.g. [ai]); in '''opening''' diphthongs, more [[open vowel|open]] (e.g. [ia]). Closing diphthongs tend to be falling, and opening diphthongs are generally rising, because open vowels are more [[sonority|sonorous]] and therefore tend to be more prominent. However, exceptions to this rule are not rare in the world's languages. In [[Finnish phonology|Finnish]], for instance, the opening diphthongs /'''i'''e/ and /'''u'''o/ are true falling diphthongs, since they begin louder and with higher pitch and fall in prominence during the diphthong (this is indicated by bolding in the previous transcriptions).
|