Giovanni Boccaccio : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 7:
 
== Buhez ==
[[File:Andrea del Castagno Giovanni Boccaccio c 1450.jpg|thumb|[[Andrea del Castagno]], ''Giovanni Boccaccio'', ''[[Ciclo degli uomini e donne illustri]]'', [[Firenze]], [[Galleria degli Uffizi]], [[1448]]-[[1451]]]]
Mab bastard e oa d'ur marc'hadour hag a soñje e lakaat d'ober kenwerzh eveltañ, ha d'ur C'hallez. Studiañ a reas gwir an Iliz e [[Naplez]], ma veze degemeret e lez ar roue [[Roberto Iañ Naplez]]. Orgediñ a eure ouzh un [[itron]] a zo bet anvet ''Fiammetta'' gantañ.
 
Mab bastard e oa d'ur marc'hadour hag a soñje e lakaat d'ober kenwerzh eveltañ, ha d'ur C'hallez. <br />
 
===E Napoli===
E 1327 ez eas gant e dad da [[Naplez]], hag eno e voe lakaet zeskiñ micher ar c'henwerzh e skourr Naplez ar gompagnunezh [[Bardi (tiegezh)|Compagnia dei Bardi]].
 
A-benn pevar bloaz, e [[1331]], o welout ne zeske netra pe dost, e voe lakaet, da 18 vloaz, da studiañ gwir an Iliz, en esper d'e welout o vont d'ober ur vicher bennak.
 
Degemeret e vezent e lez ar roue [[Roberto Iañ Naplez]]. Orgediñ a eure ouzh un [[itron]] a zo bet anvet ''Fiammetta'' gantañ. Troet e oa gant al lennegezh, ha skrivañ a rae koulz e latin evel e ''yezh ar bobl'', hini Toskana. Sevel a reas oberennoù evel an ''[[Teseida]]'', ar ''[[Filocolo]]'', ar ''[[Filostrato (Boccaccio)|Filostrato]]'' ha ''[[Caccia di Diana]]''. Daremprediñ a rae levraoueg ar roue, hag ober a reas anaoudegezh gant [[Paolo da Perugia]], a zeskas gregach dezhañ.
 
<br />
 
===E Firenze===
E dibenn ar bloavezh [[1340]] e tistroas da [[Firenze]], hag eno e tegouezhas gant [[Petrarca]].
 
Linenn 17 ⟶ 30:
 
<!--
Boccaccio è un autodidatta e appassionandosi alla letteratura cortese e stilnovistica, crea un mito letterario: l'amore per Fiammetta, probabilmente Maria d'Aquino figlia illegittima di [[Roberto D'Angiò]]. {{cn|Al fine di incrementare il mito inventerà anche un'autobiografia ideale, secondo la quale nacque a [[Parigi]] da una nobildonna francese, Jeanette de la Roche.}}.
 
Nel ''[[De genealogiis]]'' osserverà che le imposizioni del padre gli hanno impedito di divenire un miglior poeta e scrittore, in quanto l'hanno obbligato ad imparare un mestiere a lui odioso. Il periodo napoletano si conclude improvvisamente nel 1340 quando il padre lo richiama a Firenze per un forte tracollo economico a causa del fallimento di alcune banche in cui aveva fatto numerosi investimenti.<ref>''[[De genealogiis]]'', XV, 10</ref> Il padre morirà durante la peste nel 1348.
 
où il jouit de l'estime de ses compatriotes qui le chargèrent à différentes époques de missions honorables. Les troubles qui s'élevèrent dans cette ville le décidèrent à se retirer à [[Certaldo]] ; il revint depuis à Florence occuper la chaire qui venait d'être créée pour l'explication de Dante.
 
Linenn 27 ⟶ 44:
==Le Décaméron==
De tous ses ouvrages, le ''Décameron'', est son premier titre à l'immortalité. Les libertés qu'on y trouve circulèrent sans obstacle en manuscrits pendant plus d'un siècle ; ce livre fut prohibé par les papes [[Paul IV]] et [[Pie IV]]; des académiciens furent chargés de réformer le ''Décameron''; mais les éditions complètes se multiplièrent tellement depuis la fin du XVIe siècle, qu'on ne parla plus ni de prohibition ni de réforme. [[Jean de La Fontaine]] a imité un grand nombre de ces nouvelles. Il a choisi les plus licencieuses, et il a souvent ajouté à la licence de l'original. Boccace composa dans la retraite plusieurs autres ouvrages parmi lesquels on distingue le traité ''De genealogia deorum'', [[Venise]], [[1472]], in-folio. C'est le premier ouvrage moderne où l'on ait rassemblé toutes les notions mythologiques qui sont éparses dans les écrits des anciens. Les premières copies de l'[[Iliade]] et de l'[[Odyssée]] sont dues à Boccace, qui les fit venir de [[Grèce]].
 
== Principales œuvres ==
 
 
 
 
-->
 
 
== E oberennoù ==