Hypsipyle : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
||
Linenn 10:
Hipsipile a zo kaoz anezhi en istor torfed maouezi Lemnos ma ne fellas ket dezhi kemer perzh<ref> [[Georges Dumézil]], ''Le Crime des Lemniennes'', Paris, 1924 ; [[Walter Burkert]], « Jason, Hypsipyle and new fire at Lemnos. A Sudy in Myth and Ritual », ''Classical Quarterly, XX, 1970, pp. 1-16 ; [[Marcel Detienne]], ''Les Jardins d'Adonis'', Paris, Gallimard, 1972, pp. 172 et suiv.</ref>.<br />
Kentañ skrid klok diwar-bouez an torfed a zo anavezet eo hini [[Apollonios Rodos]] en e ''[[Argonautika]]''<ref>{{ApoArg}}, I, 609-626.</ref>. Fae a rae merc'hed Lemnos war azeulerezh an doueez [[Afrodite]] : evel kastiz e voe torret o c'hoant-plac'h digant gwazed lemnos dirak o gwragez, nemet c'hoant a gavent adarre dirak ar merc'hed eus [[Trakia]] o devoa skrapet er brezel. Ha setu maouezi lemnos da zroullazhañ o friedoù ha plac'hed Trakia, ha gant aon a vezañ kastizet, int ha mont da lazhañ gwazed all an enez. Hipsipile avat, merc'h [[Toas]], roue an enez, a guzhas he zad en un arc'h hag a daolas war ar mor.
Un doare all damheñvelik zo diwar zorn [[Pseudo-Apollodoros]] en e ''[[Biblioteka]]''<ref>{{ApoBib}}, I, 9, 17.</ref>, ma kont e oa bet roet c'hwezh fall gant [[Afrodite]] da verc'hed Lemnos ha setu perak e vezent dilezet gant o friedoù. Hervez [[Herodotos]] e voe lazhet an holl wazed gwitibunan, hag ar roue Toas kenkoulz all<ref>[[Herodotos]], ''[[Istorioù]]'', VI, 138, 4.</ref>.
== An
Pa grogas [[ Iason]] hag an an [[Argonaoted]] gant o beaj war vor e rejont o c'hentañ diskenn e [[Lemnos]], ma kavjont androulazherezed ha en barjont. Kement-se zo kontet e meur a oberenn:
*pevarvet ''[[Pythiques|Pythique]]'' [[Pindaros]]
Linenn 30:
Les [[scholie]]s à la ''Pythique'' IV<ref>Scholies à la ''Pythique'' IV, 450a.</ref> avancent deux raisons possibles : soit il s'agit de jeux funèbres en l'honneur des maris massacrés, soit ce sont des jeux en enor da [[Thoas (Lemnos)|Thoas]]. [[Apollonios Rodos]], [[Valerius Flaccus]] hag [[Apollodoros]] ne reont ket anv eus ar c'henstrivadegoù-se en o danevelloù diwar-benn tremen an Argonauted eLemnos.
Quoi qu'il en soit, kousket a reas maouezi [[Lemnos]] gant an
-->
Linenn 41:
La tragédie d'[[Euripide]] ''[[Hypsipyle (Euripide)|Hypsipyle]]'', connue essentiellement par un fragment sur papyrus<ref>G. W. Bond (ed.), Euripides ''Hypsipile'', Oxford, 1963.</ref>, est la plus ancienne source à évoquer une autre intrigue où apparaît Hypsipyle, dans un récit lié à l'[[Guerre des sept chefs|expédition des Sept contre Thèbes]]<ref name="Gantz904" />. Hypsipyle a été exilée loin de [[Lemnos]] et capturée par des pirates. Elle devient la nourrice d'un enfant, nommé [[Archémore|Opheltès]] (plus tard renommé [[Archémore|Archémoros]]), qui est le fils d'une nommée Eurydikè. Le devin [[Amphiaraos]] et l'expédition dont il fait partie rencontrent Hypsipyle alors qu'ils cherchent de l'eau pour faire un sacrifice. Hypsipyle leur indique une source gardée par un serpent, qui tue le petit [[Archémore|Opheltès]]. Amphiaraos persuade Eurydikè de renoncer à se venger, et institue un culte en l'honneur d'Opheltès, renommé [[Archémore|Archémoros]] (« début du désastre », nom prophétisant le destin tragique de l'expédition des Sept). Par la suite, Hypsipyle est retrouvée et reconnue par ses fils qui étaient partis à sa recherche.
[[Stace]], au livre V de la ''[[Thébaïde (Stace)|Thébaïde]]'', évoque également cet épisode<ref>{{StaThé}}, V, 28-721.</ref>. Arme Argos rencontre Hypsipyle, devenue prisonnière de [[Lycurgue (Némée)|Lycurgue]],
-->
Hypsipyle a voe darbet dezhi bout lazhet, met difennet e voe gant tud Argos.
|