Dehoù : diforc'h etre ar stummoù

Kentañ meneg e [[henvrezhoneg]]<ref>hervez [[A Dictionary of Old Breton]], gant [[Léon Fleuriot]], e 1985.</ref> : « dehou » distaget /dehɔw/ moarvat.<br />

E [[krennvrezhoneg]] e kaver ''deho, dechou''<ref> [[Catholicon]] [[Jehan Lagadeuc]] </ref>, "dehaou"<ref>E [[Christmas Hymns In the Vannes dialect of Breton]]. </ref>, hag ivez "deheu", "deou", "deo" <ref> Stummoù roet gant [[Geriadur Istorel ar Brezhoneg]].</ref>. <br />

''Déou'' ha ''déhou'' a lenner e geriadur brezhoneg galleg ar [[Yann-Frañsez ar Gonideg|ar Gonideg]] e 1850 ; ''deou'' e 1886 e geriadur Troude. <br />