Pedro Iañ Kastilha : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 14:
En amzer-se e oa bec'h etre ar c'hostezennoù a bep seurt a oa en-dro d'ar galloud: ar vugale en doa bet ar roue Alfonso XI gant [[Leonor de Guzmán]], an infanted [[Kurunenn Aragon|aragonat]], kendirvi ar roue, hag e vamm, ar rouanez [[Maria Portugal]].
 
Da gentañ edo ar galloud gant kostezenn ar rouanez-vamm hag ar Portugalad [[Juan Alfonso de Alburquerque]], a oa bet kelenner dezhidezhañ. Hennezh, gant aon rak itrikoù [[serc'h]] kozh ar roue Alfonso, [[Leonor de Guzmán]], a aliesalias ar roue Pedro da vac'hañ e vreudeur, ar c'hont [[Enrique II Kastilha|Enrique de Trastámara]] ha [[Mestr Meur]] [[Urzh Santiago]] [[Fadrique Alfonso de Castilla]], ar pezh a reas d'ar re-se fuloriñ hag emsevel. Koulskoude e voe pardonet gant ar roue nevez, dre ma tostae da [[Sevilla]], d'ar re a oa oc'h ambroug korf e dad ha gant e vamm ez eas d'o arbenn pellik diouzh kêr.
 
War-dro hanter Eost 1350 en em gavas Pedro gwall glañv. Kaoz a oa eus lakaat e genderv da roue war e lerc'h, an infant [[Fernando de Aragón y Castilla]], [[Tortosa|markiz Tortosa]] sobrino da Alfonso XI. Tud all a gave gwell [[Juan Núñez III de Lara|Juan Núñez de Lara]], diskennad eus [[infanted La Cerda]] dre ar baotred, petra bennak m'o devoa embannet dilezel o gwirioù evit kaout domanioù bras en o lec'h, en amzer tad-kozh Pedro, [[Fernando IV Kastilha]]. Digleñvel a eure ar roue yaouank avat, ma voe savet ar seziz diwar [[Gibraltar]] hag ehanet ar brezel ouzh [[Al-Andalus]]. Chom a reas Pedro en Sevilla da beurbareañ betek derou 1351.
 
==Bizkaia==
Ar roue, goude, a heskinas Nuño Díaz de Haro, ur bugel tri bloaz, mab da Juan Núñez de Lara ha marvet e dad, evit tennañ digantañ aotouniezh aotrouniezh [[Bizkaia]]. ne deuas ket a-benn da gregiñ ennañ met kemer a reas douaroù Las Encartaciones, aloubet gant Fernán Pérez de Ayala, tad ar c'hronikour Pero López de Ayala.
 
Mervel a reas Nuño Díaz de Haro ur pennadig goude. Juana de Lara hag Isabel, div c'hoar ar bugelig, a voe droukroet da Bedro. Bizkaia, Lerma ha Lara, ha kêrioù ha kastilli all, a voe staget ouzh domani ar roue. Dimeziñ a reas Juana da hantervreur bastard Pedro, Tello de Castilla, hag Isabel d'an infant Juan de Aragón y Castilla (1330–1358), kenderv d'ar roue Pedro, ha breur d'an infant Fernando de Aragón.
Linenn 27:
<!--
 
Though at first controlled by his mother, Peter emancipated himself with the encouragement of the minister Alburquerque.[4] Becoming attached to María de Padilla, he married her in secret in 1353. María turned him against Alburquerque.
 
In the summer of 1353, the young king was practically coerced by his mother and the nobles into marrying Blanche of Bourbon; he deserted her at once. This marriage necessitated Peter's denying that he had married María, but his relationship with her continued and she bore him four children. He also apparently went through the form of marriage with a lady of the family of Castro (who bore him a son who died young, after Peter's death), then deserted her. A period of turmoil followed in which the king was for a time overpowered and in effect imprisoned. The dissension within the party striving to coerce him enabled him to escape from Toro, where he was under observation, to Segovia.[4]
Linenn 65 ⟶ 64:
 
<!--
Though at first controlled by his mother, Peter emancipated himself with the encouragement of the minister Alburquerque.[4] Becoming attached to María de Padilla, he married her in secret in 1353. María turned him against Alburquerque.
El apartamiento del señor de Alburquerque del servicio del rey no bastó y decidió quitarle los lugares que tenía. Pedro sitió la plaza de [[Medellín (Badajoz)|Medellín]]. Los caballeros a zifenne kêr a gasas unkemenn mensaje ada Alburquerque en el que le pedían ayuda o que les librara del «[[Homenaje#Homenaje feudal|homenaje]]» que, como guardadores de la plaza, tenían prestado a Juan Alfonso, que no pudo ayudarlos.
 
AlNeuze puntoe marchókerzhas Pedro contraa-enep la villa dekêr [[Alburquerque]], peromet senac'het negarone avoe digeriñ abrirlear lasperzhier puertasdezhañ. EstabaE dentrokêr eledo ar comendador mayor de [[Calatrava la Vieja|Calatrava]], [[Pedro Estébanez Carpentero]], contra quien dio sentencia el rey por haberle resistido, aunque éste alegó que ni era [[alcaide]] de la fortaleza, ni estaba allí por otra causa que por miedo de ser partícipe de la suerte funesta de su tío, don [[Juan Núñez de Prado (MaestreMestr de la Orden deUrzh Calatrava)|Juan Núñez de Prado]], maestremestr de laan OrdenUrzh.
 
No fue éste el único castillo que mantuvo el [[pendón]] del señor de Alburquerque, por lo que Pedro se apartó de la frontera, dejando a sus hermanos promovidos por él a [[conde de Trastámara]] y al maestrazgo de Santiago, controlados en sus movimientos por [[Juan García de Villagera]], hermano de la amante del rey, y a quien había favorecido con la encomienda mayor de la [[Orden de Santiago]].
Linenn 73:
Al mismo tiempo envió sus mensajeros a su abuelo el rey de Portugal con quejas contra Alburquerque, los cuales llegaron al tiempo en que se celebraban en [[Distrito de Évora|Évora]] las bodas de [[Infante Fernando de Aragón|Fernando de Aragón]], [[Tortosa|marqués de Tortosa]] y primo hermano de Pedro I, con doña María, infanta portuguesa. Una parte de nobleza levantisca consideraba seriamente al infante Fernando de Aragón como posible sucesor legítimo del trono de Castilla si Pedro muriese sin hijos legítimos varones, a menos que éstos fueran eventualmente asesinados o «desaparecidos».
 
A esta boda asistió también [[Juan Alfonso de Alburquerque]], quien dirigió al monarca portugués un razonamiento sobre los agravios que había recibido y recibía aún de su nieto castellano Pedro. No faltaron en el discurso suaves amenazas contra Enrique de Trastámara y su hermano, lo que significa que aún no habían comenzado los tratos entre él y ambos bastardos, hermanos de Pedro. Alfonso IV de Portugal dio a entender entonces las quejas de su nieto Pedro sobre la gestión de Albuquerque de las rentas de Castilla y, por último, se mostró orgulloso de haber procurado al rey un enlace ilustre y la paz con [[CoronaKurunenn de Aragón|AragónAragon]], [[ReinoRouantelezh de Navarra|Navarra]] yha Portugal.
 
Roue Portugal a savas a-du gant Alburquerque, quea eraoa sukar huésped y parientedezhañ, yha lokemen-all mismoa hicieronreas otrosuhelidi noblesall deeus e sulez. corte; pero al hablar algunos caballeros castellanos de la comitiva del novio conforme a la pretensión de los embajadores, se embraveció la disputa, de manera que los festejos estuvieron a punto de ser sangrientos, petra bennak ma harzas ar roue kement-se diwar cone suaotrouniezh autoridadhag ye mandatoveli.
 
-->