Ermengarde Anjev (dugez Breizh) : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Linenn 33:
En 1096 ec'h eas he fried da Balestina gant ar [[kroaziadeg|groaziadeg]] kentañ, ha hi a chomas da ziwall an dugelezh betek e zistro e 1101.
E 1098 ez eas an dug Alan d'ober '''Kentañ [[Brezel ar Groaz]]''', ha leuskel a reas Ermangard e penn ar vro. Ne zistroas nemet e 1101, tri bloaz goude.
Alan IV a lezas e garg a zug gant e vab e 1112, ha dispartiet e voe Ermangard diouzh he fried adal neuze. Mont a reas Alan da vanac'h da [[abati Redon]]. Eno e varvas e miz Here 1119.
E 1116 edo Ermengarde o chom en [[abati Fontevrault]] ma teuas da vout mignonez da eil pried he gwaz kentañ, [[Filipa Toulouse]], deuet di da repuiñ e 1116, abalamour ma edo [[serc'h]] Gwilherm,
En 1117, pa oa tost da 50 vloaz, ez eas gant he mab d'an '''Eil [[Kroaziadeg]]'''.
<!--
Après quelques décennies de vie commune, elle réclame l'annulation des noces et veut l'abandonner pour aller vivre à Fontevrault, abbaye fondée par Robert d'Arbrissel et Bertrade de Montfort. Parfaitement libre de se déplacer, elle les y rejoint et s'y installe. Mais les évêques refusent de prendre en considération ses propos, et Robert d'Abrissel doit lui même la rendre à son mari, le comte de Nantes.
Linenn 51 ⟶ 50:
En 1118, pa varvas Filipa, e fellas da Ermangard ober droug d'he fried kentañ. Eus Fontevrault ez eas da lez Gwilherm Akitania ma c'houlennas groñs bezañ anavezet evel dugez. Gwilherm avat ne reas van.<br />
E miz Here 1119, pa intañvezas, ez eas da desteniañ diwar-benn he c'hentañ pried da
==He marv==
| |||