'''Fyodor Mic'haylovitch Dostoyevskiy''' ([[ruseg]] Фёдор Миха́йлович Достое́вский, [[romanekadur|treuzskrivet]] ivez '''Fedor Dostoievski''') a oa ur skrivagner rusian ganet e [[Moskov]] d'an [[30 a viz Here]] (hervez an [[deiziadur juluan]]/[[11 a viz Du]]) [[1821]] ha marvet e [[Sant-Petersbourg]] d'an [[28 a viz Genver]] (pe [[9 a viz C'hwevrer]]) [[1881]]. Sellet e vez outañ e vez evel unan eus ar romantourien vrasañ eus e amzer. Levezonet en deus kalz skrivagnerien ha prederourien.
MapMab ur surjian eus an arme e oa. Goude ur vugaleaj diaes ez eas war ar studi en Akademiezh ijinourezh milourel Sant-Petersbourg hag eec'h echuas isletanant. Klañv e oa gant [[Drougsant|droug Sant-Yann]] abaoe e 26 vloaz. Adalek 1842 e labouras evit ministrerezh an difenn evel tresour. E 1844 e roas e zilez da'n em ouestlañ d'e romant kentañ, ''An dud paour'', hag eec'h embannas romant [[Honoré de Balzac|Balzac]] ''[[Eugénie Grandet]]''. E [[1849]] e voe arestet ha kondaonet d'ar marv abalamour ma oa ezel eus ur strollad frankizour - ar [[Kelc'h PetrashevskyPetrachevsky|C'helc'h PetrashevskyPetrachevsky]] . D'ar mare diwezhañ e voe digastizet gant an [[Tsar]] hag harluet da [[Omsk]] en ur prizon eus [[Siberia]], e-doug pevar bloavezh. EchuiEchuiñ a reas e gastiz e [[1854]] hag anvet e oa da ofiser en ur rejimant eus Siberia. Dimeziñ a ra eno gant Maria Dmitrievna IssaïevaIsaieva e 1857. E [[1859]] hepken e oa roet e ditloù noblañs dezhañ en-dro hag e oa aotreet da embann. E 1860 e roas e zilez eus an arme hag e tistroas da Sant-Petersbourg. E-pad meur a vloavezh e veajas en Europa. En em ouestlañ a rae a-zevri da sevel levrioù. Klask a rae gounit arc'hant o c'hoari met goloetberniañ ea oareas buandel awar zleoùe chouk. Un temz-spered teñval en doa. E-pad e veajoù e teuas da vezañ ur "frankizour" entanet evit e vro ha dreist-holl ur brogarour. Dont a reas da vezañ brudet pa zistroas da [[Rusia]] e 1871 goude embannadur e oberenn ''torfedoùTorfedoù ha kastizoù'' e 1866 hag hini ''An DiotDiod'' e 1868 a zigor e brantad meürded ma skrivo e oberennoù gwellañ : ''Ar pried peubadus'' (1870), ''An drouksperedoù'' (1871) hag ''Ar breudeur Karamazov'' (1880).
En dienez e varvas met goude e varv e oa graet dezhañ un interamant broadel.
