Félicité de Genlis : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
|||
Linenn 11:
Markizez Saint-Aubin – mamm Félicité – a soñjas mont e-barzh saloñsoù arc'hanterien veur an amzer, ma sone he merc'h evel [[telennourez]] ha ma sachas evezh an dud c'halloudek-se. Gant he sonadegoù e teuas an delenn da vout diouzh ar c'hiz en-dro, ankouaet ma oa bet abaoe amzer an Azginivelezh. Peder gwech ar sizhun ez ae ar vamm hag ar verc'h da goaniañ ha Félicité da delennañ. Darn a gonte e veze paeet evit-se, un dizenor evit tud eus an noblañs. Koulskoude, hervez eñvorennoù [[markizez Créquy]], e oa gaou kement-se:
Ur voereb he devoa,
▲Les jeunes gens se marièrent en 1763 mais monsieur de Genlis n’interférera jamais dans les ambitions sociales de sa femme. Grâce à sa position dans la société, kontez Genlis fut présentée à la cour deux ans après son mariage. En [[1770]] , elle espérait entrer dans la maison de [[Marie-Joséphine de Savoie]]<ref>Future épouse du [[Louis XVIII de France|comte de Provence]], connu par la suite sous le nom de [[Louis XVIII]]</ref>. Les Brûlart, refusant de s’abaisser à en faire la demande à la [[Madame du Barry|comtesse du Barry]], ainsi qu’il en était de rigueur à l’époque, Félicité dut se rabattre sur la maison d’Orléans.
[[Madame de Montesson]] la fit admettre au début de [[1772]] comme {{Citation|[[dame pour accompagner]]}} la [[Louise Marie Adélaïde de Bourbon|duchesse de Chartres]], belle-fille du duc d’Orléans, tandis que le comte de Genlis était nommé capitaine des gardes du duc de Chartres, futur [[Louis Philippe d'Orléans (1747-1793)|Philippe Égalité]]. Ces deux postes comportaient le logement au [[Palais-Royal]] ainsi que des gages de {{formatnum:6000}} livres pour le mari et {{formatnum:4000}} pour la femme de celui-ci.
Linenn 28 ⟶ 27:
De 1789 à 1791, elle tient un salon, que fréquente le [[Louis Philippe d'Orléans (1747-1793)|duc d’Orléans]], où se retrouvent [[Talleyrand]], [[Jacques-Louis David|David]] et de jeunes députés de la [[Assemblée constituante de 1789|Constituante]] comme [[Alexandre de Lameth|Lameth]], [[Bertrand Barère de Vieuzac|Barère]] et [[Antoine Barnave|Barnave]].
Madame de Genlis a dec'has da Vro-Saoz e-pad an
-->▼
En [[1801]] e voe aotreet gant [[Napoleone Buonaparte]] da zistreiñ da Vro-C'hall, hag eñ hec'h implijas evel spiourez, hag he gopraas. Gant [[Antoinette Legroing de La Maisonneuve]], anaoudegezh da Genlis, e oa unan eus ar skrivagnerezed a blije dezhañ, hag a glaskas garedoniñ. Met [[Germaine de Staël]], kevezerez da Genlis, ha ne blege ket dezhaén, en devoa kaz outi.
Fallaat a reas he buhez gant distro ar Vourboned en 1815. Ne veve nemet eus he gwirioù hec'h oberennoù, romantoù ha danevelloù. A-hed he buhez, pegen berr bennak e oa he gwenneien, ec'h advabas un toullad brav a vugale a bep dere hag e reas war-do o skoliata.
▲-->
Pell a-walc'h e vevas Félicité de Genlis evit gwelout ar bugel he devoa savet o tont da vezañ roue. War he lerc'h e laoskas eñvorennoù a voe brudet diwezhatoc'h ha levrioù a skouer vat evit ar yaouankiz.
|