Felibrige : diforc'h etre ar stummoù

Ar '''Felibrige''' pe '''Felibritge''' zo ur skol lennegel savet e [[Provañs]] gant [[Frederic Mistral]], [[Teodòr Aubanèu]] (''Teoudor Aubanèu'') , [[Josèp Romanilha]] (''Jousep Roumanilho'') ha pevar ag o mignoned, evit skignañ adsav lennegel an [[okitaneg]]. Renet e vez ar ''felibrige'' gant ur c'h-capoulier, evel prezidant, ha 29 ''majouraù'', a zibab anezhañ, evel parlamant. Àr-dro [[1850]], ar varzhed okitanek a sante an ezhomm d'en em zastum, hag en em gempenn, evit reiñ un alan nevez d’al lennegezh hag ar yezh okitanek. Dont a reont war-lerc'h diaraogerion evel an aotrou Millot (saver an ''Histoire littéraire des troubadours'', [[1794]]), [[Fabre d’Olivet]] ha [[Raynouard]] (''Choix de poésies originales des troubadours'', [[1816]]-[[1821]]). I a fall dezhe derc'hel un hengoun barzhek, a za ag ar «chansos» ag an troubadours, hag evezhiañ purded ar yezh.

E gwir, ur skol arall a oa dija pa oa yaouank Frederic Mistral c'hoazh, « li troubaires », e [[Marselha]], met he izili a oa stummet hepken gant ar gêr-se. Ar Felibrige, ganet e Provañs a laboura evit razh ar broioù okitanek.

 

Neuze, d'an 21 a viz Mae er blez [[1854]], e-barzh kastell Font-Segunho, en em vod seizh ezel ar skol brovañsalat : Jousep Roumanilho, Frederic Mistral, Teoudor Aubanèl, Ansèume Matiéu, Jouan Brunet, Adòufe Tavan e Pau Giera. Mistral a ginnig dezhe an anv «felibres», deuet ag ur ganaouenn gozh relijiel (e-menn ar Werc'hez Maria a zispleg hi he deus kavet he mab e-barzh an templ « e-mesk seizh felibre ar lézenn »). Ar c'hentañ izili ag ar Felibrige a zo enta «doctored al lézenn». An hani koshañ zo Roumanilha, obérour ''li Pascareleto'' (bleuñv-Pask), e 1847 ha ''li Pantaiaire'' (an hunvreourion), e 1851. Skrivet en deus ivez an oberoù boutin evel ''li Prouvençalo'' (ar Brovañsalezed / geotennoù ar Werc'hez) 1852.