Zagreüs : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Addbot (kaozeal | degasadennoù)
D Bot: Migrating 18 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q140406 (translate me)
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 1:
'''Zagreüs''' (Ζαγρεύς ''Zagreús'' e [[gresianeg]]) eo anv ar [[mab]] en doe [[Zeus]] digant [[Persefone]] pa’n doe kousket ganti war-lerc’h dezhañ kemer stumm un naer ; Pa voe ganet ar bugel Zagreos e voe roet d’ar [[Koureted |Goureted]], dezho d’e ziwall diouzh [[kasoni]] spouronus an [[doue]]ez [[Hera]], gwreg warizius Zeus. Met kavet e voe gant an doueez drouk ha setu hi da gargañ an [[Titaned|Ditaned]] d’ober e stal d’ar bugelig. Pa welas kement-se e klaskas Zagreos tec’hel en ur wiskañ stummoù a bep seurt, tud pe loened a bep eil, hini un [[tarv]] a-benn ar fin. Neuze e lammas an [[Titaned|Ditaned]] gantañ, da gregiñ en e [[korn|gerniel]], ha d’en debriñ en bev. [[Apollon]] a deuas da zastum ar [[releg]]où d’o c’has gantañ da z-[[Delfi]] da zouarañ. Gant [[Atena-Pallas]] e voe saveteet ar galon a oa c’hoazh o talmiñ ha roet da Zeus . Gant [[Semele]] eme darn, gant Zeus en-eeeun eme lod all, e voe lonket kalon ar [[bugel]] ha krouet un doue nevez [[Dionysos]].
Er relijion orfek, Zagreüs, en henc'hresianeg Ζαγρεύς, ''Zagreús''. zo ur stumm eus an [[DionisosDionysos]] kevrinek, zo [[DionisosDionysos]], doue ar gwini a anavezomp, un [[adenkorfadur]] anezhañ.
Hañval eo ez eo bet awenet ar vojenn-se, a-bouez kenañ er relijion orfek, gant mojenn [[Osiris]]. Gallout a rafe ivez bezañ a orin [[minoean]] ha [[Kreta|kretat]] pe dont eus sevenadurezhioù an [[Mor Egaios|Enezvor]]
 
Linenn 8:
[[Zeus]], troet e [[naer]], a zesevas [[Persefone]], ar verc'h en doa bet digant [[Demeter]], hag hi plac'h yaouank c'hoazh. Hag int ha engehentiñ Zagreus, zo fiziet en [[Apollon]] hag er [[kouretes|C'houretes]]ed, gant ar soñj d'ober pennhêr Zeus eus ar bugel. Kuzhat a rejont anezhañ e koadoù ar [[menez Parnasos]]. Kaset e voe an [[Titan|Ditan]]ed war e lerc'h gant [[Hera]]. Adkavout a rejont ar bugel a-drugarez da c'hoarielloù hag int ha dispennañ anezhañ. Plaouiet e oa e holl izili gante war-bouez e galon, savetaet gant [[Appollon]] pe [[Atena]], hervez ar mojennoù.
 
Zeus a lonkas kalon ar bugel hag a deuas a-benn da reiñ ar vuhez dezhañ un eil gwezh o c'henel anezhañ dindan an anv a [[Iakkos]]. Alese e teu un displegadenn boblek eus orin anv [[DionisosDionysos]]: « ganet div wezh ». Kouezhañ a reas foeltr Zeus war an [[Titan|Ditan]]ed d'o c'hastizañ. Diwar o ludu e tiwanas neuze an [[Denelezh]].
 
<!--
== Interprétation ==
 
Le mythe, très proche de celui d'[[Osiris]] (lequel sera assimilé par les Grecs à Dionysos), peut être interprété comme le symbole de la mort de la végétation en hiver, et de sa renaissance au printemps. En effet, Dionysos est associé dans les [[culte à mystères|cultes à mystères]] à [[Déméter]] et Perséphone, déesses de la végétation. Le massacre de Zagreus reflète peut-être les sacrifices humains et animaux qui ont cours sur les îles de [[Chios]] ou [[Lesbos]], et qui expliquent l'[[épiclèse]] {{grec ancien|ὠμηστής}} / ''ômastês'' de Dionysos — « mangeur de viande crue ».
 
Henri Jeanmaire a également suggéré que le mythe de Zagreus pourrait être issu de rites d'initiation de jeunes gens, introduits tardivement dans le cycle de Dionysos.
 
La partie du mythe sur les Titans, incompatible avec leur histoire narrée par la ''[[Théogonie (Hésiode)|Théogonie]]'' d'[[Hésiode]], permet aux adeptes de l'orphisme de répondre à la question de l'origine du mal : les hommes portent en eux la marque des Titans, mais aussi une parcelle du dieu, Dionysos. [[Pausanias (écrivain)|Pausanias]] (VIII, 37, 5) rapporte qu'elle est tardive et due à [[Onomacrite]], au {{VIe siècle av. J.-C.}}, ce qui implique que le reste du mythe est antérieur. La datation réelle du mythe a été discutée, notamment par [[Ulrich von Wilamowitz-Moellendorff|Wilamowitz]], mais selon E.&nbsp;R. Dodds, il porte toutes les marques de l'archaïsme : il se rapporte à l'ancien rite du ''sparagmos'' (démembrement rituel) et de l’''omophagia'' (consommation de chair crue après le ''sparagmos''), et s'appuie sur la conception archaïque de la culpabilité héréditaire.
-->
 
== Mamennoù ==