Verb-stagañ : diforc'h etre ar stummoù

Daoust ha ma talvez ar verboù-stagañ en un doare rik da stagañ pe da liammañ div elfenn (da lâret eo ar rener ouzh ar prezegad), e meur a yezh e vez implijet ar seurt verboù gante un arc'hwel liammañ pennañ evit merkañ ar bezañs. Liammet eo an daou geal-se (ar bezañ hag al liammañ) met ken tost an eil ouzh egile e meur a yezh evit ma vefe implijet an hevelep verboù "bezañ" evite o-daou hep ober tamm diforc'h ebet. E yezhoù all, avat, e implijer verboù disheñvel evit pep arc'hwel, da skouer e [[svedeg]] e implijet ''vara'' ("bezañ") nemet evel verb-stagañ rik keit ha ma implijer ''bli'' ("dont da vezañ") ha ''finnas'' ("bezañ") evit ar bezañs, da skouer: