Kastell Susinioù : diforc'h etre ar stummoù

En deroù an XIII{{vet}} kantved e oa Breizh e-barzh tachennad levezon ar [[Bro-Saoz|Rouantelezh saoz]] betek e voe lazhet an dug [[Arzhur Iañ]] e [[1203]]. O vezañ ma oa bet lakaet e c'hoar en toull-bac'h e Bro-Saoz e voe graet eus [[Alis Breizh]] pennhêrez kurunenn an dugelezh gant baroned ha preladed Vreizh. En ur ober e vad eus an degouezh-se e soñje roue Bro-C'hall liammañ Breizh gant e c'halloud dre aozañ un eured etre e genderv [[Pêr Iañ (Breizh)|Pêr Iañ Breizh]] hag ar bennhêrez kerkent ha [[1213]]. Setu penaos e teuas an dug yaouank da vezañ gwarnour an dugelezh ha setu pegoulz e voe savet war ar seblant ar maner kentañ adalek 1213 ha 1237. En effet, Suscinio est mentionné pour la première fois dans une lettre de Pierre de Dreux en 1218, sans que soit précisée la nature des lieux. Evi gwir e voe meneget Susinioù evit ar wech gentañ en ul lizher eus Pêr a Zreux e 1218, nemet ne oa resisaet natur ar clec'h-annez. Des indices archéologiques suggèrent seulement l’existence d’un primo-édifice encore méconnu, dont certaines fondations de murs sont intégrées à la construction de la grande courtine nord du <abbr>XIII^e</abbr> siècle. La proximité de la forêt laisse suggérer qu’il pourrait alors s’agir d’un « relais de chasse » proche de Vannes