Cato ar Yaouankañ : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 10:
E deroù ar brezel-diabarzh en -49 e voe gouarnour Sikilia, ha rediet e voe da dec'hel ac'hano gant harperien Caesar, renet gant [[Curion]]. Mont a reas a-du gant Pompeius, ha trec'hiñ a reas bagadoù Caesar e [[Dyrrachium]]. Pa glevas anv eus faezhadenn [[emgann Farsala]], ha drouklazh Pompeius prestik goude, e vodas pezh a vane eus an arme republikan hag ez eas ganti da Afrika, ma edo [[Quintus Metellus Scipio]], e penn un toullad soudarded, o prientiñ enebiñ ouzh Caesar. Pa voe faezhet Metellus Scipio e [[Thapsus]] d'ar 6 a viz Ebrel 46, ne fellas ket da Gato « dreistvevañ d'ar frankiz » : en em dennañ a reas en [[Utica]] hag en em douulgofañ gant e gleze. A-raok reiñ an taol kleze, a lavarer, e lennas hag e prederias war ar Phédon, un divi ma ra Plato un displeg diwar-benn divarvelezh an ene. Troet e oa Cato gant kelennadurezh ar [[stoikourien]] a glote gant garvder e demz-spered.
 
Hervez [[Ploutarc'hos]] e oa istimet kaer gant Caesar, a c'hoantae pardoniñ dezhañ ha leuskel e vuhez gantañ, met re ziwezhat e tegouezhas en Utica ha pa glevas e oa marvet cato e lavaras : « »
Selon Plutarque, César le tenait en haute estime et souhaitait lui pardonner et lui laisser la vie sauve, mais il arriva trop tard et lorsqu'il apprit sa mort, il s'écria : « Ô Caton ! je t’envie ta mort, car tu m’as envié de te sauver la vie2. »
 
Pobl Utica a reas ur bez dezhañ war an traezh ma oa un delwenn da Gato ivez en amzer Ploutarc'hos.
Le peuple d'Utique lui fit un tombeau sur la plage où se dressait une statue de Caton à l'époque de Plutarque.