Agnes Poatev (rouanez Aragon) : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
|||
Linenn 1:
{{pennad zo| Agnes Poatev }}
'''Inés''' pe '''Agnes Poatev''' (war-dro 1105 - war-dro 1159), pe '''Inés Akitania''', zo ur briñsez eus tiegezh
Goude eizh vloaz a vuhez intañvez ec'h addimezas da [[Ramiro II el Monje]], [[roue Aragon]], e dibenn ar bloaz 1135, marteze d'an 13 a viz Du, en iliz-veur Jaca. Perak e oa bet goulennet he dorn? Sklaer eo an abeg: bugale he doa bet, neuze e ranke bezañ frouezhus, hag ezhomm bugale a oa e lez Aragon evit kenderc'hel gant al lignez. Ouzhpenn-se e oa un tamm kerentiezh etre tiegezh Poatev ha hini Aragon : ur voereb dezhi, anvet Inés evelti, a oa dimezet d'ar roue [[Pedro Iañ]], breur henañ Ramiro, ha bet rouanez kenseurtez en Aragón. Ur verc'h o doe [[Petronila Aragon|Petronila]], ganet d'an 11 a viz Eost 1136, hag a voe [[rouanez Aragon]].
Kaoz zo bet a-wechoù en dije ranket
<!-- a cuya zaga siguieron elucubrando sobre esta cuestión otros autores. Lo más probable es que nunca se solicitara tal dispensa. A pesar de que la historiografía ha insistido en que el rey monje la precisaba para poder casarse, la nulidad expresa y terminante del matrimonio de los religiosos no fue incorporada al Derecho Canónico hasta el segundo Concilio de Letrán en 1139, con lo que Ramiro II no la habría necesitado.
|