Leon VI ar Fur : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
D replaced: , → , (2) using AWB
D ortho, replaced: <ref → <ref using AWB
Linenn 7:
 
== E dud ==
Piv eo e dad n'eo ket sklaer, ha tabut zo c'hoazh etre an istorourien. Hervez lignezourien ofisiel al [[lignez vakedonian]] e oa mab d'an impalaer Basil Iañ ha d'e eil pried Eudoxia Ingerina. Un istor all avat a vez kontet gant kronikerien an amzer. Rediet e oa bet an impalaer [[Mikael III]], gant e vamm, da zimeziñ da [[Eudoxia Dekapolitissa]], hag eñ heug ganti, pa en devoa ur serc'h anvet [[Eudoxia Ingerina]]. Evit ofisielaat ar vugale en dije gant e serc'h e timezas anezhi d'e vignon Basil. Ha sede penaos e oa Leon VI hag e vreur [[Stefan Iañ Konstantinopolis]], mibien da Mikael III ha d'e bried-kleiz.
 
A-hed e yaouankiz en deus gouzañvet kaz ha heug e dad ofisiel outañ. Pa felle dezhañ dimeziñ da Zoe Zoutsina e ankas plegañ da zimeziñ da [[Théophano]]. Pa ziskoueze e heug ouzh e wreg e voe bac'het gant e dad e-pad tri miz.
== E ren ==
Kenimpalaer e teuas Leon da vezañ pa varvas e dad, Basil Iañ: rannañ ar galloud a rae gant e vreur [[Alesant III (Bizantion) Alesant III]], met ken skañvbenn e oa egile ma oa Leon e-unan e penn ar stad
 
 
=== Aferioù diabarzh ===
 
Kerkent ha lakaet da impalaer e anvas [[Stylianos Zaoutsès]] da vestr an ofisoù ha da [[logothète du Drome]], hag e harluas ar penniliz Photios, a voe rediet da zilezel e garg. Da zeiz Nedeleg [[886]], e lakaas Leon e vreur Steven da benniliz, anvet [[Steven Iañ Konstantinopolis]], pa ne oa nemet 16 vloaz : klañvidik ar bugel, ne savas ket a-enep d'e vreur kammed.
 
En [[899]],
Linenn 37 ⟶ 36:
* Eudoxie, morte vers [[896]].
 
Particulièrement laide et pieuse, Théophanô se confina dans la religion, au point de se retirer dans un couvent des Blachernes, où elle mourut le [[10 novembre]] [[896]].
 
Veuf, Léon VI se remaria en [[juillet]] [[898]] avec sa maîtresse Zoé († [[899]]), fille de Stylianos Zaoutzas, qu'il avait promu « magistre » et « logothèque » et dont il avait eu :
*[[Anne de Constantinople|Anne]] (fin [[887]] morte en [[903]]) épouse fin [[900]] [[Louis III l'Aveugle]], empereur d'Occident <ref>{{Ref-Settipani-Byzance|passage=308}}</ref>.
 
Le troisième mariage se fit en [[900]] avec Eudoxie Baïana († [[12 avril]] [[901]]), mais le litige avec l'église commença bien que le nouveau patriarche, [[Antoine II de Constantinople|Antoine II Cauléas]], lui eût accordé la dispense nécessaire. Il s'acheva rapidement par la mort de l'épouse en avril [[901]]. Ils avaient eu :
Linenn 48 ⟶ 47:
*Anne, née en [[903]],
*Hélène, née en [[904]],
*[[Constantin VII (empereur byzantin)|Constantin VII]] (né le [[3 septembre]] [[905]] † [[959]]).
 
Pour légitimer ce dernier, il épousa secrètement Zoé dans une chapelle du [[Grand Palais (Constantinople)|Palais sacré de Constantinople]] puis la proclama épouse et impératrice. La fureur de l'Église ne connut alors plus de bornes et refusa la dispense nécessaire : ce fut l'[[affaire de la tétragamie]]. L'Église était cependant divisée en deux factions, les photiens et ignaciens (anciens partisans respectifs de [[Photios Ier de Constantinople|Photios]] et d'[[Ignace de Constantinople|Ignace]]), et Léon sut jouer de ces divisions : il accorda le patriarcat à [[Euthyme]], sous la condition que celui-ci lui accorde la dispense de remariage.
Linenn 57 ⟶ 56:
<references/>
== Lennadurezh ==
* [[Jean Skylitzès]] ''Empereurs de Constantinople'' « Synopsis Historiôn » traduit par Bernard Flusin et annoté pat Jean-Claude Cheynet éditions P.Lethilleux Paris 2003 {{ISBN|2283604591}} « Léon le Philosophe », p.&nbsp;143-162.
* [[John Julius Norwich]] ''Histoire de Byzance'', Perrin Tempus, Paris 2002 {{ISBN|2262018901}} p.&nbsp;187-195.
* [[Louis Bréhier]] ''Vie et mort de Byzance'', Albin Michel Paris 1946 réédition 1969, p.&nbsp;123-135.
* {{Ref-Settipani-Antiquité}}
* Rodolphe Guilland ''Études byzantines'' « Les noces plurales à Byzance » P.U.F Paris 1959 p.&nbsp;233-261.
 
[[Rummad:Impalaerien Bizantion]]