Pourc'hoad : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 11:
 
==Beskontelezh Pourc'hoad==
''Beskontelezh Pourc'hoad'' zo diazezet war ur berc'henniezh e kornog [[kontelezh Roazhon]] gant ar beskont Eudon (pe Eudes e galleg) meneget e [[987]] en amzer [[Konan Iañ]]. Ur veskontelezh e oa a-benn an XIvet kantved, enni ouzhpenn 140 parrez ha tost da 4 000 km². Kentañ beskont a anavezer e oa Gwethenoc (Gwezhenneg), an hini a savas ur voudenn e Château-Trô (Kastell-Tro?) e kumun [[GuilliersGwiler-Porc'hoed]] (''Guilliers'' e galleg) , a zo anv anezhañ en [[1008]] en amzer an dug [[Jafrez Iañ (dug Breizh)|Jafrez Iañ]].
 
E vab [[Josselin]] ("Gauzlin") eo an hini a savas kastell Josselin, anv ar gêr en-dro dezhañ. Pa weler ur [[Brezhon]] anvet Gwezhenneg o lakaat e vab Gauzlin (Josselin), un anv frank, hag ar mab-bihan Eudon, un anv frank arall, ha pa ouzer int anvioù eus an tiegezh frank, e c'haller soñjal e oant kerent d'an tiegezh frank-se.
<!--
Son fils, dénommé Josselin ("Gauzlin"), construit le [[Château de Josselin|château]] qui est à l'origine de la ville du même nom. Le fait que le breton Guéthénoc (Guézenoc) et son épouse Alarun aient repris le nom [[Rorgonides]] de Gauzlin (Josselin) et celui du vicomte Eudes pour leurs fils et petit-fils permet de penser que sa famille était apparentée par les femmes avec ces deux familles d’origine franque.
 
Geoffroy, fils d'Eudon Ier qui a succédé à son frère Josselin II, accepte en [[1127]] de donner à son cadet, Alain la partie sud de la vicomté sur la rive droite de l'Oust, sauf [[Ploërmel]] et les environs de [[Josselin (Morbihan)|Josselin]], ce qui devient alors la vicomté de [[Maison de Rohan|Rohan]]. Le fils de Geoffroy [[Eudon de Porhoët|Eudon II de Porhoët]] est le gendre du Duc [[Conan III de Bretagne]] et régent à la mort de celui-ci, mais il échoue dans sa tentative d'empêcher [[Henri II Plantagenêt]] de prendre pied en Bretagne et de la contrôler définitivement en [[1167]]. Son fils Eudon III ne laissa pas d’héritier mâle pour lui succéder. Le vicomté de Porhoët fut donc partagé entre ses trois filles :