Bianca Maria Sforza : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
|||
Linenn 9:
E [[1494]], pa oa 22 vloaz, e voe roet da zimeziñ gant hec'h eontr [[Ludovico Sforza]] d'an [[impalaer]] [[Masimilian]], impalaer santel, [[intañv]] abaoe ur pennad ha koshoc'h egeti. 300 000 dugad a voe roet evel argouroù , ha 100 000 ouzhpenn evel taos war hec'h anvidigezh da impalaerez. Ludovico en doa c'hoant da vezañ anvet da zug Milano gant Masimilian, hag an Impalaer a glaske bezaén mestr war Italia an Hanternoz ha kaout ur feunteun a arc'hant da baeañ e vrezelioù.
Goude un eured war an ton bras, sede ar plac'h nevez kuit da [[Tirol|Dirol]], gant he lez, gwazed ha dimezelled, hag en o zouez [[Leonardo da Vinci]], en deus skrivet petra a
==Un dimeziñ hep levenez==
''Masimilian'' a voe impalaer eus [[1493]] betek [[1519]], a oa bet dimezet da gentañ da [[Marie de Bourgogne]], pennhêrez [[Bourgogn]] hag an Izelvroioù bourgognat anezhi, merc'h nemeti Charlez . Un dimeziñ evurus e voe, ha daou vugel da heul: Fulub ar C'haer ha [[Marc'harid Aostria (1480-1530)|Marc'harid Aostria]]. Berr avat e voe, rak mervel a eure mari e [[1482]], kouezhet diwar he [[marc'h]].
À l'occasion de ce mariage, Maximilien fit décorer la ''Neuer Hof'' d'[[Innsbruck]] d'un « dais d'or », c'est-à-dire d'une loge dont le toit était fait de 2 500 petites tuiles de cuivre doré. Il est remarquable que l'Empereur voulut se faire représenter en portrait avec ses deux femmes, Blanche-Marie Sforza (laquelle, à la vérité, n'était pas particulièrement jolie) et la précédente, la très aimée et jamais désavouée Marie de Bourgogne.
| |||