Hasekura Tsunenaga : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
la:Faxecura Rocuyemon Vicipaedia Latina
echuiñ treiñ
Linenn 86:
 
E [[1616]], e voe embannet gant an embanner gall [[Abraham Savgrain]] un diverrañ eus istor gweladenn Hasekura e Roma : "Récit de l'entrée solemnelle et remarquable faite à Rome, par Dom Philippe Francois Faxicura" ("Dezrevell ar moned pompadus hag heverk graet e Roma gant Dom Philippe Francois Faxicura").
 
<!---
===Eil beaj da Spagn===
Goude distreiñ en-dro da Spagn e kejas adarre Hasekura gant ar Roue na asantas ket sinañ an emglev kenwerzh war zigarez ne oa ket evit doare ar c'hannaderezh japanat unan ofisiel da vat a-berz Penn Japan [[Tokugawa Ieyasu]], a oa nevez embannet ul lezenn gantañ e miz Genver [[1614]] ma veze urzhiet drezi argas kuit an holl visionerien er-maez eus Japan hag a oa krog da [[handeerezh|handeiñ]] ar relijion gristen er vro.
For the second time in Spain, Hasekura met again with the King, who declined to sign a trade agreement, on the ground that the Japanese Embassy did not appear to be an official embassy from the ruler of Japan [[Tokugawa Ieyasu]], who, on the contrary, had promulgated an edict in January [[1614]] ordering the expulsion of all [[missionaries]] from Japan, and started the persecution of the Christian faith in Japan.
 
TheLoc'has a rea kuit ar embassygannaded lefteus [[SevilleSevilha]] forpenn Mexicoda in[[Mec'hiko|Vec'hiko]] e [[JuneMezheven]] [[1617]] afterwar-lerc'h adaou periodvloaz oftremenet twoen years[[Europa]] spentmet inJapaniz Europezo buta somezibabas ofchom thee JapaneseSpagn remaineden inur Spain, in agêr townnepell neareus SevilleSevilha ([[Coria del Río]]), wherem'en theirdeus descendantstreuzvevet toan thisanv-familh day still use the surname ''Japón'' (Japan) betek hiziv.
 
==Distro da Japan==
[[ImageSkeudenn:HasekuraMiyagiGrave.jpg|thumb|250px|The grave ofBez Hasekura Tsunenaga, stilla c'haller visiblec'hoazh todaygweladenniñ ine Enfukuji, Enchōzan, Miyagi.]]
InE miz [[AprilEbrel]] [[1618]] theen em gavas al lestr brezel [[Japaneselestr brezel warshipjapanat San Juan Bautista|San Juan Bautista]] arrived to thee [[PhilippinesFilipinez]] fromo tont eus [[MexicoMec'hiko]], withgant Hasekura andha Luis Sotelo one boardbourzh. TheEno shipe wasvoe acquiredtennet byo thelestr Spanishdiganto governmentgant there,ar withgouarnerezh thespagnol objectivea-benn ofsevel buildingdifennoù upa-enep defensesda against[[Izelvroiz]]. theN'hallas Dutch.ket Hasekura returneddistreiñ d'e tovro Japana-raok inmiz [[AugustEost]] [[1620]].
 
D'ar mare m'en em gavas e oa bet cheñchamantoù bras e Japan : ur striv spontus evit echuiñ gant ar gristeniezh a oa bet o vont war-raok abaoe [[1614]] ha war dreuzoù ar marevezh "[[Sakoku]]" e oa ar vro (marevezh a [[Digenvezded|zigenvezded]]). Abalamour d'an heskinerezh enep kristen o ren e voe distaolet an emglevioù kenwerzh en doa bet klasket Hasekura skoulmañ gant Europiz.
 
A-benn ar fin, ne seblant ket beaj ar c'hannad bezañ bet disoc'het war kalz a draoù pouezus. Koulskoude e voe broudet ar [[shogun]] [[Tokugawa Hidetada]] da reutaat e zarempredoù kenwerzhel gant Spagn e [[1623]] hag e zarempredoù diplomatel, e [[1624]], war-lerc'h klevet testeni Hasekura war doareoù ober ar galloud trevadennel spagnol.
By the time Hasekura came back, Japan had changed quite drastically: an effort to eradicate Christianity had been under way since 1614, and Japan was moving towards the "[[Sakoku]]" period of [[isolationism|isolation]]. Because of these persecutions, the trade agreements with Mexico he had been trying to establish were denied.
 
N'ouzer ker mat petra a c'hoarvezas gant Hasekura ha niverus eo ar goulakadennoù war e vloavezhioù diwezhañ. Lod a lavar en dije dinac'het e feiz kristen a-youl vat, lod e vije bet [[merzher|merzheriet]] abalamour d'e relijion. Lod all c'hoazh a gav dezho en dije kendalc'het da vevañ e gristeniezh dre guzh. Marvet eo e [[1622]] ha gallout a reer gwelet e vez e [[templ]] [[boudaegezh|boudaek]] Enfukuji ([[Japaneg]] : 円長山円福寺) (e [[Prefeti Miyagi|Miyagi]]).
In the end, his embassy seems to have had little result, although his eyewitness accounts of Spanish power and colonial methods may have precipitated the Shogun [[Tokugawa Hidetada]]'s decision to sever trade relations with Spain in [[1623]], and diplomatic relations in [[1624]].
 
What became of Hasekura is unknown and accounts of his last years are numerous. Some say he willingly abandoned Christianity, others that he was martyred for his faith, and others that he practiced Christianity in secret. He died in 1622, and his grave is visible in the [[Buddhist]] temple of Enfukuji (Japanese: 円長山円福寺) in [[Miyagi Prefecture|Miyagi]].
--->
==Notennoù==
# {{notenn|Scipione}}<blockquote> "Se llegó por fin a salvo, después de algunos peligros y tempestades al puerto de Sanlúcar de Barrameda el 5 de Octubre, donde residiendo el Duque de Medina Sidonia y avisado del arribo, envió carrozas para honrarlos, recibirlos y acomodar en ellas al Embajador y a sus gentiles hombres, habiéndoles preparado un suntuoso alojamiento; y después de haber cumplido con esta obligación como correspondía, y de regalarlos con toda liberalidad, a instancias de la ciudad de Sevilla hizo armar dos galeras, las cuales llevaron a los embajadores a CORIA, donde fueron hospedados por orden de la dicha Ciudad por Don Pedro Galindo, veinticuatro, el cual se ocupó con gran diligencia en tener satisfecho el ánimo del Embajador con todos los placeres y regalos posibles, procurando este entretanto que preparasen ropas nuevas a su séquito y ayudantes para resplandecer con más decoro y pompa a la entrada en Sevilla. Mientras se resolvía esta cuestión, la Ciudad determinó enviar a Coria a Don Diego de Cabrera, hermano del padre Sotelo, a Don Bartolomé López de Mesa, del hábito de Calatraba, a Don Bernardo de Ribera, a Don Pedro Galindo y a multitud de jurados y otros caballeros para que en su nombre besaran la mano al Embajador y lo felicitaron por su llegada a salvo. Sobre esto, quedó el Embajador contentísimo, agradeció mucho a la Ciudad que por su generosidad se complacía en honrarle, y departió con los dichos caballeros mostrando mucha prudencia en su trato". "A veintiuno de Octubre del dicho año la Ciudad hizo otra demostración de la mayor cortesía para el recibimiento del Embajador y del Padre Sotelo mandando carrozas, cabalgaduras y gran número de caballeros y de nobles que lo escoltaron formando una cabalgata de gran solemnidad. Saliendo el Embajador de Coria, vio con sumo placer el honor que se le había preparado, la pompa de los caballeros y la gran cantidad de gente que lo acompañó durante su camino hacia Sevilla". "Cerca de Triana y antes de cruzar el puente, se multiplicó de tal manera el número de carrozas, caballos y gentes de todo género, que no bastaba la diligencia de dos alguaciles y de otros ministros de la justicia para poder atravesarlo. Finalmente compareció el Conde de Salvatierra. Asistente de la Ciudad, con gran número de titulados y con los restantes veinticuatro y caballeros; y el embajador desmontando de la carroza, montó a caballo con el Capitán de su guardia y Caballerizo, vestido sobriamente, a la usanza del Japón, y mostrando al Asistente lo obligado que quedaba de la mucha cortesía y honores que la Ciudad se servía de usar con él, fue puesto en medio del dicho Asistente y Alguaciles Mayores y prosiguiéndose la cabalgata con increíble aplauso y contento de la gente, por la Puerta de Triana se dirigieron al Alcalzar Real." (Scipione Amati, "Historia del regno di Voxu", 1615)</blockquote>