Sakreadenn : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
displegañ
Linenn 1:
[[Image:Profanity.svg|200px|thumb|Er [[bannoù-treset]] ez eus skeudennoù da aroueziañ ar sakreadennoù.]]
Ur [[sakreadenn]] zo ur [[ger]], pe un droienn enni meur a c'her, gros peurvuiañ, a vez implijet da reiñ nerzh d'ar pezh a lavarer, da ziskouez [[konnar]]fromoù pe [[levenez]]santadurioù kreñv, da verkañ an estlamm. Ur rumm arbennik a [[souezhestlamadenn]] peeo [[treflamm]]ar sakreadennoù.
 
Brudet eo sakreadennoù ar c'habiten [[Haddock]] e levrioù [[Tintin]].
 
==Sakreadenn ha kunujenn==
A-wechoù e vez kemmesk etre sakreadenn ha [[kunujenn]] abalamour d'ar gerioù pe d'an doare ma vezont taolet. Koulskoude n'eo ket troet ar sakreadenn ouzh den ebet, pa'z eo mennet ar gunujenn d'ober droug d'unan all. Etre estlammadenn ha kunujenn eo ar sakreadenn eta.
 
==Gerioù berzet==
Linenn 99:
 
==Karg ar sakreadennoù==
Dre vras e vez taolet sakreadennoù da zisammañ an den. Diskouez a ra ur from kreñv , [[konnar]] pe [[levenez]], [[souezh,]] pe levenez[[treflamm]].
Neuze n'eo ket ar gerioù nag o ster a vern, ha n'eus forzh pehini a c'hall bezañ disac'het: mar deo eus an degouezh e teu ar sakreadenn n'eus liamm ebetetre an degouezh hag ar ger dibabet.
 
Gant ar sakreadenn e vez roet muioc'h a bouez hag a nerzh d'ar gomz <!--
<!--
 
Le juron est utilisé pour donner plus de poids ou de force aux propos et en garantit la sincérité de ce qu'on dit. Dire: « Quelle belle voiture ! » est moins fort que « Quelle putain de belle bagnole ! ». Dans cette fonction, le juron peut avoir une fonction revendicatrice : il permet l'affirmation de soi et de son indépendance en intégrant des mots interdits dans son discours. Dans le même ordre d'idée, l'usage de jurons spécifiques peut marquer l'intégration dans un groupe. Ceux-ci s'intègrent alors dans le même cadre que la constitution d'un [[argot]] ou d'un [[Argot français contemporain|''parler'' contemporain]]. Lorsque le juron s'intègre de manière persistante au discours, il est alors souvent lié à la pauvreté du vocabulaire du locuteur qui utilise un juron par ignorance du mot exact.