Félix Lope de Vega : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
D Robot ouzhpennet: ka:ლოპე დე ვეგა |
|||
Linenn 68:
:::::::::''Su padre es quien la vende, que, aunque calla,''
:::::::::''su madre la sirvió de pregonera...''
(Un itron en em werzh da neb a fell dezhañ he c'haout <br />Da werzhañ emañ. He frenañ a garfec'h? <br /> He zad an hini he gwerzh, ha hi digomz,<br /> He mamm a zo hucherez er werzh).<br />
Kement-se azo dispaket gantañ en e bezh-c'hoari ''Belardo furioso'' hag en un toullad sonedennoù ha barzhonegoù <!--y romances pastoriles y moriscos--> a voe kaoz dezhañ da vezañ kaset d'ar vac'h. Peogwir e adc'hreas kemend-all e voe ur prosez all, hag e voe harluet eizh vloaz eus al Lez, ha daou eus Rouantelezh Castilla, gant gourdrouz da vezañ lakaet d'ar marv ma ne sente ket ouzh urzh-harlu ar varnerien. <br />
Bloavezhioù diwezhatoc'h e vo kounaet gantañ e garantezioù gant Elena Osorio en e romant e divizoù ("acción en prosa" emezañ) ''[[La Dorotea]]''. A-benn neuze e kare Isabel de Alderete y Urbina, ha dimeziñ ganti a reas d'an [[10 a viz Mae ]] [[1588]] goude skrapañ anezhi gant hec'h asant. En e werzennoù e ra "Belisa" anezhi, hervez hec'h anagram.<br />
D'an [[29 a viz Mae]] er memes bloaz end-eeun e klaskas adskoulmaén gant ar vicher soudard, ha mont a reas da vartolod war ur galion, anvet San Juan , [[Armada Invencible|Gran Armada]]. Da-geñver an distro-se d'e vicher gozh e skrivas ur meurgan e doare [[Ludovico Ariosto]]: ''La hermosura de Angélica'', chomet divrud.
E miz Kerzu [[1588]] e tistroas goude faezhidigezh ar [[Gran Armada]] , ha mont a eure etrezek [[Valencia (Spagn)|Valencia]], kêrbenn an [[Turia]], en ur dremen dre d-[[Toledo]], daoust d'ar gondaonidigezh. E Valencia e oa o vevañ gant [[Isabel de Urbina]] . Eno e labouras war arz ar c'hoariva, ec'h arvestas ouzh abadennoù, gant tud evel ar [[chaloni]] [[Francisco Agustín Tárrega]], [[Gaspar de Aguilar]] a oa sekretour [[Dug]] [[Gandía]], [[Guillén de Castro]], [[Carlos Boil]] ha [[Ricardo de Turia]]. Deskiñ a reas tremen hep reolenn an ''unander a zarvoud'' o kontañ daou istor war un dro er memes oberenn , e-lec'h unan hepken hervez ar reolenn, pezh a anver an ''imbroglio'' pe al ''luziadenn italian''.<br />
Linenn 79 ⟶ 80:
Estudió por entonces gramática con los teatinos ... y sirvió de secretario al Marqués de las Navas; pero de todas estas ocupaciones le distraían las continuas relaciones amorosas.
y allí siguió perfeccionando su fórmula dramática, asistiendo a las representaciones de una serie de [[ingenio]]s pertenecientes a la llamada [[Academias literarias|Academia de los nocturnos]],
▲Tras cumplir los dos años de [[destierro]] del reino, Lope de Vega se trasladó a [[Toledo]] en [[1590]] y allí sirvió a don Francisco de Ribera Barroso, más tarde segundo [[marqués]] de Malpica y, algún tiempo después, al quinto [[duque de Alba]], don [[Antonio de Toledo y Beamonte]]. Para esto se incorporó como [[gentilhombre]] de cámara a la [[Casa de Alba|corte ducal]] de [[Alba de Tormes]], donde vivió entre [[1592]] y [[1595]]. En este lugar leyó el teatro de [[Juan del Encina]], del que tomó el personaje del gracioso o figura del donaire, perfeccionando aún más su fórmula dramática. En el otoño de [[1594]], murió Isabel de Urbina de sobreparto o [[puerperio]]. Escribió por entonces su [[novela pastoril]] ''La Arcadia'', donde introdujo numerosos poemas.
-->
| |||