Kemmadurioù ar brezhoneg : diforc'h etre ar stummoù

Niverusoc'h eo ar re-se a bell. C'hoarvezout a reont war-lerc'h ur toullad mat a c'herioù, met dreist-holl dirak [[a]], [[ne]], [[da]], [[pa]], hag ar ger perc'hennañ [[e]] (kemmadur ebet goude ''e'' [[araogenn]]), [[re]] :

*''me a gan, ne ganan ket, da gan, e gan, pa ganan''

*''me a brest, ne brestan ket, da brestadenn, e brestadenn, pa brestan''

*''me a denn, ne dennan ket, da denn, e denn, apa dennan''

*''me a c'hortoz, ne c'hortozan ket, da c'hortozadenn, e c'hortozer, ap c'hortozan''

*''me a werzh, ne werzhan ket, da werzhadenn, e werzhadenn, pa werzhan''

*''me a vale, ne valean ket, da valeadenn, e valeer, pa valean''

*''me a vallozh, ne vallozhan ket, da vallozh, e vallozh, pa vallozhan''

*''me a butun, ne vutunnan ket, da vutun, e vutun, pa vutunan''

*''me a zebr, ne zebran ket, da zebriñ, e zorn, pa zebran''