Sonerezh hengounel Breizh : diforc'h etre ar stummoù

 

Ar sevenadur keltieg en deus awened ar sonerien a-vreizh. Ober a reont berzh e diavaez Breizh, dreist holl adalek 1972 pa eo grog ar sonnerezh d’en em yaouankaat gant strolladoù nevez ( Ar re yaouank, Alan Stivell … ) o kas war-raok ar sonnerezh. Levezon ar broioù estren evel ar broioù keltieg all o deus pinvidikaet hengoun ar vro.

 

 

O digreskiñ abaoe ar 1añ Brezel Bed, ar sonnerezh a zo o en em adnevezañ en eilvet lodenn eus an XXvet kantved. Etrezek an traoù nevez-mañ, ez eus tu zo menegiñ :

 

Hiziv an deiz, dre brasadur an toniaoueg (strolladoù graet gant binviji lieseurt, implij ar binviji elektronek, enrolladennoù er studio hag all), ar skeuliad reizh a zo en em ledaet. Met memestra, sonnerien zo ([[Denez Prigent]] , [[Yann Fañch Kemener]], [[Erik Marchand]], [[Ar Breudeur Morvan]], [[Marsel Gwilhouz]]) a chomm staget d’ar skeuliad direizh. Ouzhpenn, ar sonerienn festoù-noz, alies dianavezet er-maez eus ar vro, a chomm stag ouzh ar skeuliad mañ.

 

 

Pa ‘vez komzet eus sonnerezh modern a-vreizh an anv kentañ a zeu en om soñj eo hini [[Alan Stivell]]. Daoù mennozh ‘zo d’an dra-mañ : pouezuster e oberoù hag e brud. Memes ma ne oa ket an hini kentañ o addimplijout sonnerehengounel [[Breizh]] (cf. labour ar bagadoù a-raokañ – ha gantañ -), Alan Stivell en deus modernekaet a-grenn sonnerezh breizh ha keltiek en ur treuzkas binviji modern (gitar elektrek, gitar boud, hag all hag all).