Félix Lope de Vega : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
|||
Linenn 113:
=== Bloavezhioù diwezhañ===
[[Image:Casa-Museo de Lope de Vega (Madrid) 01.jpg|thumb|210px|right|An ti e [[Madrid]] ma edo Lope o chom adalek [[1610]] betek e varv e ([[1635]]).]]
En e vloavezhioù diwezhañ ec'h orgedas Lope de Vega ouzh Marta de Nevares, ur "sakrilaj" dre ma oa bet beleget ; ur gêr a vaouez e oa, glas-gwer he lagad, evel a lavar Lope er barzhonegoù a savas dezhi ha ma reas-eñ "Amarilis" pe "Marcia Leonarda" anezhi, evel en ''Novelas'' skrivet eviti. En amzerioù-se eus e vuhez e skrivas barzhoniezh fentus ha flemmus dreist-holl, liv ar brederouriezh warni,
<!--
Gwallevurus e voe bloavezhioù diwezhañ Lope war-bouez an enorioù roet dezhañ gant ar oue hag ar pab. Glac'har en doe o welout Marta o tont da vezañ dall e 1626, hag o mervel follez, en 1628. Lope Félix, ar mab en doa bet digant Micaela de Luján hag a oa gantaén debron-barzhonegañ, se ahogó pescando perlas en 1634 en la isla Margarita. Su amada hija Antonia Clara, fue secuestrada por un hidalgo, novio suyo, para colmo apellidado Tenorio. Feliciana, su única hija legítima para ese entonces, había tenido dos hijos: una se hizo monja y el otro, el capitán Luis Antonio de Usategui y Vega, murió en Milán al servicio del rey. Sólo una hija natural suya, la monja Marcela, le sobrevivió.
| |||