Piero di Lorenzo de' Medici : diforc'h etre ar stummoù

Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
[[Skeudenn:Agnolo Bronzino - Piero il Fatuo.jpg|thumb|right|''Piero di Lorenzo de' Medici'' poltredet gant [[Agnolo Bronzino]]]]
 
'''Piero di Lorenzo de' Medici''' ( [[Firenze]] [[1472]]– [[1503]] [[Garigliano]]), lesanvet '''Piero il Fatuo''', a oa mab dahenañ [[Lorenzo il Magnifico]] ha da g-[[Clarice Orsini]]. Ren a reas e Firenze war-lerc'h e dad, eus 1492 da 1494.
 
 
==E vuhez==
E dad a oa o ren e Firenze. E vreur [[Giovanni de' Medici]] a oavoe pab, anvet [[Leon X]]. Evel e dad e timezas en tiegezh roman Orsini, d'e geniterv [[Alfonsina. Orsini|Alfonsina]] .
Brudet e oa da vezañ rok ha disuj., ne oa ket gwall garet gant an dud.
 
=== E ren e Firenze ===
Mestr Firenze e oa goude marv e dad en [[1492]]. Daou vloaz goude, en [[1494]], e tegouezhas ar roue gall [[Charlez VIII]] gant e armeoù da vont da aloubiñ [[rouantelezh Naplez]] , pa gave dezhañ e oa dleet [[kurunenn]] ar vro-hont dezhañ. Iset e oa bet ar roue d'ar brezel gant [[Ludovico il Moro]], a glaske bout [[dug Milano]] e-lec'h e niz [[Gian-Galeazzo Sforza]] , hag a c'hoantae lakaat ar roue gall d'ober brezel da dad-kaer Gian-Galeazzo.<br />
Goude tremen dre Milano ez eas ar C'hallaoued hag o roue war-du Naplez, ma rankjont treuziñ [[Toskana]], goude leuskel bagadoù soudarded en [[Lombardia]], dezho da zerc'hel digor an hent dezhañ. Neptu e klaskas Piero chom, met ne blije ket kement-se d'ar roue gall a aloubas Toskana. Neuze e klaskas enebiñ , met ne gavas ket kalz a skoazell e Firenze, a dindan levezon
 
 
[[Savonarola]], ur manac'h prezeger eus kouent dominikan de [[kouent San Marco|San Marco]].
<!--
Pierre essaya alors de résister, mais ne reçut pas beaucoup de soutien de Florence qui était soumise à l’influence de [[Savonarole]], prédicateur du couvent dominicain de [[couvent San Marco|San Marco]]. Ses propres cousins, [[Lorenzo di Pierfrancesco de Médicis|Lorenzo]] et [[Jean le Popolano|Jean de Médicis]], qui estimaient avoir été spoliés de leur héritage, l’abandonnèrent pour rejoindre les rangs des Républicains florentins et des Français.
 
== La chute et l'exil ==
192 992

kemm