Ul lia-vaen, liac'h-vaen, liac'h, liac'hven[1], pe taol-vaen[2],[3],[4],[5], zo un aozadur mein e stumm un daol vras graet gant tud eus pobloù pe sevenadurioù en amzer a vez graet ar Ragistor anezhañ.
Hiziv e ouzer ez int bezioù goloet gant mein, savet etre dibenn ar Vvet milved kent JK ha dibenn an III milved kent JK en Europa. E broioù ar Reter-Pellañ ez eus bet savet un toullad ivez er I milved kent JK.
Goloet e oa ar bezioù gant krugelloù, bernioù douar a vez graet tumuli anezho (tumulus en unander), ha ne chom netra anezho peurvuiañ.

liac'hven
Iskevrennad eusmegalithic tomb Kemmañ
Danvez implijetmegalith Kemmañ
PrantadNeolitik, Oadvezh an arem, Kalkoliteg Kemmañ
Stummrectangular cuboid Kemmañ
Ar Roc'h Faoutet e Karnag, e Breizh
Liac'hvenoù e Korea
Liac'hven Poll na mBrón, e Kontelezh An Clár en Iwerzhon
Liac'hven e Borger-Odoorn, en Izelvroioù
Liac'hven Aboboreira, e Baião e Portugal
Krommlec'h Maen y Bardd, e-kichen Bwlch-y-Ddeufaen, Conwy, Kembre

En o stad a vremañ ez eo hañval al liac'hoù-maen ouzh taolioù, ken e veze soñjet e oant aoterioù pagan. E gwirionez ez int kambroù ma veze douaret korfoù, ha ribouloù dindan zouar e-barzh krugelloù a zo bet krignet hag aet da get tamm-ha-tamm a-hed ar c'hantvedoù.
A-wechoù e vez un trepas da vont enne, ur « rakkambr » dirak ar gambr a c'hall bezañ hirgarrezek, liestuek pe gelc'hiek.

Skeudennoù kemmañ

E Breizh kemmañ

E broioù all kemmañ

Pennadoù kar kemmañ

Notennoù kemmañ

  1. Liac'h ha liac'hven e Geriadurig Roparz Hemon. Lia, liac'h, lia-vaen e Geriadur Favereau, pajennoù 478 ha 944.
  2. Nouveau dictionnaire breton français, Roparz Hemon, Al Liamm, 1978, p. 776 : taol-vaen.
  3. Grand dictionnaire français-breton, F. Vallée, 1980, p. 226 : taol-vaen.
  4. Geriadur brezhoneg an Here, 2001, p. 1261 : taol-vaen.
  5. Dictionnaire français-breton, Martial Ménard, 2012, p. 440 : taol-vaen.