Hendiadys

Un hendiadys (diwar an droienn c'hresianek ἓν διὰ δυοῖν, [hen dia duoin], « unan dre zaou») zo ur bomm diazezet war daou c'her, implijet evit pouezañ. Ennañ ez eus daou c'her liammet gant ur stagell, evel "ha", e-lec'h daou c'her gant an eil o resisaat pe o toareañ egile.

E latin

et nunc et semper

E brezhoneg

"kig hag eskern", "c'hoazh hag adarre", "hep bramm na klemmadenn";
"hir ha padus",
er c'hrennlavaroù e vez kavet koubladoù a denn d'an hendiadys :
- "ar merc'hed hag ar gwin", er c'hrennlavar "Karout ar merc’hed hag ar gwin A denn peurvuiañ da wall fin"
- "pasianted hag amzer" : Gant pasianted hag amzer e veüra ar mesper
Alies e vez savet an hendiadys war son ar gerioù : "freuz ha reuz", etre keuz ha reuz, "na kar na par", "hep si na fazi",
un doare hendiadys ivez eo an troiennoù war ar patrom a di da di, a zorn da zorn...

En alamaneg

Feuer und Flamme (tan ha flamm)
frank und frei (dishual ha digabestr)
Nacht und Nebel (noz ha brumenn)

E korseg

pace e salute

E saozneg

"sound and fury" ( Macbeth, V, 5)
"Dieu et mon droit",

Pennad kar

Hendiatris ‎

Levrlennadur

Pierre Fontanier, Les Figures du discours, Paris, Flammarion, 1977 (ISBN 2-0808-1015-4, lire en ligne [archive]).
Patrick Bacry, Les Figures de style et autres procédés stylistiques, Paris, Belin, coll. « Collection Sujets », 1992, 335 p. (ISBN 2-7011-1393-8).
Bernard Dupriez, Gradus, les procédés littéraires, Paris, 10/18, coll. « Domaine français », 2003, 540 p. (ISBN 2-2640-3709-1).
Catherine Fromilhague, Les Figures de style, Paris, Armand Colin, coll. « 128 Lettres », 2010 (1re éd. nathan, 1995), 128 p. (ISBN 978-2-2003-5236-3).