Martino Martini (jezuist)

Ur pennad Martino Martini zo ivez.

Martino Martini (e sinaeg 卫匡国, pinyin: Wei Kuangguo, meneget ivez evel "Martin" pe "Martinius"; Trento, 20 Gwengolo 1614 – Hangzhou, 6 Even 1661) a oa ur jezuist italian, istorour, douaroniour ha kartennour, a labouras e Sina. Sevel a reas ur yezhadur eus ar sinaeg.

Martino Martini

Oberennoù

kemmañ
 
Talbajenn an Novus atlas sinensis

Embannadurioù orin

kemmañ
  • Brevis relatio de numero et qualitate Christianorum apud Sinas (Roma, 1654): .
  • De bello tartarico (Amsterdam, 1654) : istor kouezhadenn an dierniezh Ming .
  • Novus atlas sinensis (Amsterdam, 1655) : 17 kartenn eus proviñsoù Sina. Deskrivadur klokañ Sina anavezet en e amzer. Warno eo diazezet brud an oberour.
  • Sinicae historiae dicas prima (Munich, 1658) : Istor Sina betek deroù an oadvezh kristen (lodenn gentañ un oberenn diechu)[1].
  • Grammatica Linguae Sinensis: 1652-1653. Kentaén yezhadur ar sinaeg[2].
  • (en sinaeg) De amicitia (Hangzhou, 1661) : Antologiezh skridoù diwar-benn ar vignoniezh gant oberourien gresian ha latin .
  • Quelques traités (en chinois) prouvant par la raison l’existence de Dieu et l’immortalité de l’âme.

Opera omnia en italianeg

kemmañ
  • Opera Omnia, vol. I, Lettere e documenti, a cura di Giuliano Bertuccioli, Trento, Università degli Studi di Trento, 1998
  • Opera Omnia, vol. II, Opere minori, a cura di Giuliano Bertuccioli, Trento, Università degli Studi di Trento, 1998
  • Opera Omnia, vol. III, Novus Atlas Sinensis [1655], con note di Giuliano Bertuccioli, Trento, Unitn, 2002, con un volume di complemento intitolato Tavole (le diciassette carte geografiche dell’Atlas riprodotte in folio).
  • Opera Omnia, vol. IV, Sinicae Historiae Decas Prima, a cura di Federico Masini e Luisa M. Paternicò, Trento, 2010.
  • Opera Omnia, vol. V, De Bello Tartarico Historia e altri scritti, a cura di Federico Masini, Luisa M. Paternicò e Davor Antonucci, Trento, 2013.

Notennoù

kemmañ
  1. En linenn : tome 1 et tome 2.
  2. Paternicò, Luisa M. (2013). When the Europeans Began to Study Chinese, Leuven Chinese Studies XXIV, Leuven: Ferdinand Verbiest Institute, KU Leuven.