Ermengarde Anjev (dugez Breizh) : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 17:
En 1093 e voe dimezet da [[Alan IV]], dug Breizh, moarvat evit skoulmañ un emglev politikel a-enep da [[Normandi]], renet gant an dug [[Roparzh II (dug Normandi)| Roperzh Berr-e-heuz]], mab da [[Gwilherm Iañ]].
 
Ne blije ket Roazhon nemeur dezhi moarvat, rak ne chomas ket eno gwall bell , ha nebeutoc'h c'hoazh kornôg arkornôg vroBreizh, pa ne ouie ket brezhoneg,. haGwelloc'h gwell e kaveganti [[Naoned]] peha korn-bro [[Saumur]], en Anjev.
==Bugale==
Tri bugel o doe Alan hag Ermangard:
Linenn 25 ⟶ 26:
==Palestina==
En 1096 ec'h eas he fried da Balestina gant ar [[kroaziadeg|groaziadeg]] kentañ, ha hi a chomas da ziwall an dugelezh betek e zistro e 1101.
Ne blije ket Roazhon nemeur dezhi, ha nebeutoc'h c'hoazh kornôg ar vro, pa ne ouie ket brezhoneg, ha gwell e kave Naoned pe korn-bro Saumur.
 
<!--
 
==Maouez santel==
Troet e oa gant ar relijion. Levezonet-bras e oa gant [[Robert d'Arbrissel]], a skoazellas da vrasaat [[abati Fontevraud]], en Anjev, ha di ez eas da chom dre ziv wech evel manac'hez.
Skoazell hagarc'hant a roas ivez d'ar sant [[Bernez Clairvaux]] ha d'an abatioù [[sistersian]]. Madoberourez abati [[Buzay]], e-kichen Naoned, e oa ivez.
 
E 1098 ez eas an dug Alan d'ober '''Kentañ [[Brezel ar Groaz]]''', ha leuskel a reas Ermengarde e penn ar vro. Ne zistroas nemet e 1101.
She spent little time in [[Rennes]] or the west of [[Brittany]], preferring [[Nantes]] and the [[Saumur]] region. Influenced by Robert of Arbrissel, she approved the expansion of the abbey at [[Fontevraud]], to which she withdrew on two occasions. An admirer of Saint [[Bernard of Clairvaux]] (to whose abbey she made donations), she favored the creation of [[Cistercian]] abbeys. She was also a benefactress of the monastery of [[Buzay]], near [[Nantes]].
 
Alan IV a lezas e garg a zug gant e vab e 1112, ha dispartiet e voe Ermengarde diouzh he fried adal neuze. Mont a reas Alan da vanac'h da [[abati Redon]]. Eno e varvas e miz Here 1119.
 
E 1116 edo Ermengarde o chom en [[abati Fontevrault]] ma teuas da vout mignonez da eil pried he gwaz kentañ, [[Filipa Toulouse]], deuet di da repuiñ e 1116, abalamour ma edo serc'h Gwilherm, Dangereuse hec'h anv, o chom gantañ en e lez.
 
En 1117, pa oa tost da 50 vloaz, ez eas gant he mab d'an '''Eil [[Kroaziadeg]] '''.
 
<!--
 
Après quelques décennies de vie commune, elle réclame l'annulation des noces et veut l'abandonner pour aller vivre à Fontevrault, abbaye fondée par Robert d'Arbrissel et Bertrade de Montfort. Parfaitement libre de se déplacer, elle les y rejoint et s'y installe. Mais les évêques refusent de prendre en considération ses propos, et Robert d'Abrissel doit lui même la rendre à son mari, le comte de Nantes.
 
===Death===
Ermengarde at one point went on Crusade to [[Palestine]]; she returned ten years later, and some historians believe her life ended in [[Jerusalem]] at the convent of [[Saint Anne]]. But obituary lists at the [[abbey]] of [[Saint-Saveur]] de [[Redon, Ille-et-Vilaine|Redon]] record a date of death in 1146 in Redon where her second husband was buried. Certainly, it is believed that she died a nun. The contradictions about her death and the records of her burial maybe indicated that in fact she died in Jerusalem, but later her body was transferred to Redon.
 
 
Après quelques décennies de vie commune, elle réclame l'annulation des noces et veut l'abandonner pour aller vivre à Fontevrault, abbaye fondée par Robert d'Arbrissel et Bertrade de Montfort. Parfaitement libre de se déplacer, elle les y rejoint et s'y installe. Mais les évêques refusent de prendre en considération ses propos, et Robert d'Abrissel doit lui même la rendre à son mari, le comte de Nantes.
 
Femme de caractère impossible, Ermengarde a su constamment se regimber et affirmer son autorité. Elle ne laisse pourtant à l'historien, qui ne connaît que quelques bribes ténues de sa vie, l'image d'une bonne mère et d'une femme mûre de grande vaillance comme il en a existé dans ces dures époques. Pourtant, retravaillée par l'historiographie religieuse, soucieuse d'expurger les faits trop saillants, les attitudes trop tranchées, l'image de la princesse Ermengarde, portée au pinacle par les chroniqueurs pour sa participation et sa présence à Fontevrault, s'auréole d'une touche de sainteté. Bienheureuse catholique, elle est fêtée le 1er juin.
 
-->
 
==Maouez santel==
Troet e oa gant ar relijion, gant [[Robert d'Arbrissel]] koulz ha gant sant [[Bernez Clairvaux]]. Gwareziñ a reas an abatioù ha dreist-holl kresk abati Fontevraud, en Anjev, ha div wech en em dennas di evel manac'hez.
 
E 1098 ez eas an dug Alan d'ober '''Kentañ [[Brezel ar Groaz]]''', ha leuskel a reas Ermengarde e penn ar vro. Ne zistroas nemet e 1101.
 
Alan IV a lezas e garg a zug gant e vab e 1112, ha dispartiet e voe Ermengarde diouzh he fried adal neuze. Mont a reas Alan da vanac'h da [[abati Redon]]. Eno e varvas e miz Here 1119.
 
E 1116 edo Ermengarde o chom en [[abati Fontevrault]] ma teuas da vout mignonez da eil pried he gwaz kentañ, [[Filipa Toulouse]], deuet di da repuiñ e 1116, abalamour ma edo serc'h Gwilherm, Dangereuse hec'h anv, o chom gantañ en e lez.
 
En 1117, pa oa tost da 50 vloaz, ez eas gant he mab d'an '''Eil [[Kroaziadeg]] '''.
 
En 1118, pa varvas Filipa, e fellas da Ermengard ober droug d'he fried kentañ. Eus Fontevrault ez eas da lez Gwilherm Akitania ma c'houlennas groñs bezañ anavezet evel dugez. Gwilherm avat ne reas van.<br />
Linenn 63 ⟶ 53:
 
==He marv==
Hervez istorourien zo e vije distroet da Balestina 10 vloaz goude he beaj kentañ, hag echuet he dije he buhez eno e kouent Santez-Anna evel leanez. Lod all a gred e varvas e 1146, en abati Redon pe hini Saint-Maurice en Angers. Marteze e varvas e Palestina hag e voe degaset he c'horf da Redon ma oa beziet he gwaz Alan.
 
<!--