De facto
De facto zo ul lavar latin hag a dalv kement hag « er fedoù », pe « en oberoù » . Enebet e vez ouzh de jure', « hervez ar gwir, ar reolenn ».
De facto
| Rann eus | de jure/de facto, glossary of French words and expressions in English  |
|---|---|
| Enebet ouzh | de jure |
En ur ster ledan e talvez kement hag « e gwirionez » ivez.
Orin
kemmañImplijet eo bet an droienn e latin gant Cicero en e brezegenn Pro Milone :
... et Pompeius de iure non de facto quaestionem tulit
... ha Pompeius a vennas ensellout ar gwir ha n'eo ket ar fed[1].
De facto, de jure
kemmañ- Karl Martel ha Benito Mussolini ne renent ket de jure : de facto a raent, p'o doa muioc'h a c'halloud eget o roue.
- Anavezout ur gouarnamant de facto a c'hall bezañ anavezout ar re o deus kemeret ar galloud dre nerzh en desped d'al lezenn.
- Pa gomzer eus poblañs de facto ur vro e komzer eus an holl re a zo o chom enni daoust ma n'int ket anavezet holl gant al lezenn, evel ar re n'o dije ket paperioù.
- E broioù zo e vez ur yezh ofisiel de jure, hag unan all de facto : e Maroko hag e Liban ez eo an arabeg ofisiel de jure, met kenofisiel eo ar galleg de facto.
- Gouarnamant Korsika, e 2018, a embannas lakaat ar c'horseg da yezh ofisiel de facto, tra ma nac'h ar Stad c'hall anavezout yezh ebet ouzhpenn ar galleg de jure.
Liammoù diavaez
kemmañNotennoù
kemmañ- ↑ (la) Cicero, Pro Milone, XI