Hidalgo (noblañs) : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Pajenn nevez : ''*Gwelout ivez Hidalgo.'' Un '''hidalgo''' (e spagnoleg) pe '''fidalgo''' (e portugaleg) a oa un den eus an noblañs e Spagn ha Portugal. E Kastilha h... |
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
||
Linenn 6:
E [[Kastilha]] ha Portugal, e veze graet gant ar ger ''hidalguia'' adalek an XIIIvet kantved da ober anv eus an holl dud a noblañs izel a ouenn el ledenez.
Dont a ra ar ger ''hidalgo'' eus ''fijodalgo'', a dalv kement ha « mab da unan bennak». Abred e voe graet gant an anv-se eus an holl dud en noblañs a oa dezho dreistgwirioù hag enorioù a legadent a dad da vab (tailhoù zo ha n'o deveze ket da baeañ, kastizoù a gorf n'halled ket reiñ dezho). En [[Aragon]] e veze graet gant ur ger all,''ciutadans honrats'', (keodedourion enoret), hag e Navarra e veze lavaret ''infanzones'' anezho.
==Noblañs a ouenn gozh hag a lorc'h==
<!--
En Castille, cette noblesse, transmise par le sang, se revendique comme immémoriale (rôle dans la Reconquête face aux musulmans). Les ''hidalgos'' imposaient et manifestaient leur puissance par la terre dont ils portaient le nom et par la possession d’une maison forte (''casa y solar'' = maison et terre) qui leur assurait une emprise territoriale. Il existait plusieurs niveaux dans la hiérarchie : les ''hidalsgos solariegos'' sont l’authentique et ancienne noblesse de [[Castille]] (ils se trouvent surtout au nord-est, au centre et au sud du pays). Moins prestigieuse est la classe des ''hidalgos'' notoires qui, bien souvent, avaient obtenu l’''hidalguia'' par lettres de privilèges qui étaient douteuses (il suffisait de témoignages que l’on pouvait falsifier pour être reconnu ''hidalgo'').
|