Didon
Didon (latin : Dido), pe Elyssa, Elissa, Elisha, Elysha pe Helissa (e fenikianeg), a oa ur briñsez fenikian, eus Tir, c'hoar d'ar roue Pumayyaton, ha deuet da vezañ rouanez Kartada hervez ar vojenn.
Kentañ menegoù
kemmañKaoz eus Didon a zo bet gant istorourien roman hag a rae anv eus skridoù, kollet hiriv, gant Timaeus eus Tauromenium en Sikilia (war-dro -356--260).
Ar vojenn
kemmañAkerbas (pe Suc'haios) a oa beleg Herakles e Tir. Dimezet e oa da verc'h ar roue Mattan Iañ anvet Didon. Lazhet e voe gant e vreur-kaer Pygmalion a felle dezhañ kemer e deñzorioù. Tec'hel a reas neuze an intañvez gant mignoned ha madoù he fried. Erruout a reas en Afrika, ma prenas douaroù ha ma savas Kartada.
An Aeneis
kemmañHervez an Aeneis, barzhoneg ar barzh roman Publius Vergilius Maro, e tegemeras an haroz Aeneas en he falez hag e karas anezhañ.
Lavarout a ra ar barzh eo merc'h da vBelus (Belos e gregach), anvet diwezhatoc'h Belos II, abalamour d'an haroz Belos a oa mab d'an doue Poseidon ha da Lybia. Hervez an istor e c'hallfe bezañ ar Belus-se ar memes den evel Mattan Iañ, tad Pigmalion.
He marv
kemmañHervez ur vojenn en em skoas en tan evit chom hep dimeziñ gant ar roue Hiarbas.
Hervez an Aeneis avat en em lazhas gant ur c'hleze dre garantez ouzh Aeneas.
Oberennoù
kemmañLennegezh
kemmañ- Étienne Jodelle, Didon se sacrifiant, 1558.
- Christopher Marlowe, Didon, reine de Carthage (en), 1593
- Georges de Scudéry, Didon, 1636.
- Jean-François Marmontel, Didon, 1783.
C'hoariganoù
kemmañ- 1641: La Didone, Francesco Cavalli
- 1656: La Didone, Andrea Mattioli
- 1689: Dido and Aeneas, Henry Purcell
- 1693: Didon , Henry Desmarets
- 1707: Dido, Königin von Carthago , Christoph Graupner
- 1724: Didone abbandonata , Domenico Sarro
- 1740: Didone abbandonata, Baldassare Galuppi
- 1747: Didone abbandonata , Niccolò Jommelli
- 1762: Didone abbandonata , Giuseppe Sarti
- 1770: Didone abbandonata , Niccolò Piccinni
- 1783: Didon, Niccolò Piccinni
- 1823: Didone abbandonata , Saverio Mercadante
- 1860: Les Troyens , Hector Berlioz
Sonerezh
kemmañ- ??? : La Mort de Didon, kanenn gant Michel Pignolet de Montéclair (1667-1737).
,
Mammennoù
kemmañ- Marcus Junianus Justinus, Epitoma Historiarum Philippicarum (en latin)
Lec'hioù
kemmañ- Ar Menez Dido, en Antarktika.