Gwilherm IX Poatev

skrivagner gallek

Gwilherm IX Akitania[1], pe Gwilherm IX Poatev, pe Guilhem IX de Peitieus en okitaneg (1071-1127), a oa kont Poatev (evel Gwilherm VII) eus 1086 betek 1127 ha dug Akitania eus 1086 betek 1127. Ar c'hentañ barzh okitanek anavezet eo.

Guillaume de Poitiers


Dimeziñ a reas da Ermengarde Anjev (dugez Breizh) ha kas a reas anezhi kuit a-benn daou vloaz‎. Goude e timezas da Filipa Toloza. Kas a reas anezhi kuit ivez.


Ur ganaouenn gant Gwilherm IX Poatev

kemmañ

Setu ur ganaouenn okitanek (okitaneg Limojez) gant Gwilherm IX Poatev:


Nemeti n'azeulin !

(okitaneg)

Farai chansoneta nueva,
Ans que vent ni gel ni plueva:
Ma dona m'assaya e-m prueva,
Quossi de qual guiza l'am;
E ja per plag que m'en mueva
No-m solvera de son liam.

(brezhoneg)

Ober a rin kanig nevez
Kent na ray avel na skorn na glav
Ma itron ma amprou, ma arnod,
Da c'houzout pegiz he c'haran ;
Met eviti da glask tabut ,
Ne zieubin ket diouzh he liamm

Qu'ans mi rent a lieys e-m liure,
Qu'en sa carta-m pot escriure.
E no m'en tenguatz per yure,
S'ieu ma bona dompna am!
Quar senes lieys non puesc viure,
Tant ai pres de s'amor gran fam.

Kodianañ hag en em reiñ dezhi a ran,
En he c'harta e c'hall skrivañ ma anv ;
Ha na rit ket un den mezv ac'hanon
Ma karan ma itron vat ,
Rak hepti n'on ket evit bevañ,
Kement a naon am eus d'he c'harantez .

Per aquesta fri e tremble,
Quar de tam bon'amor l'am,
Qu'anc no cug qu'en nasques semble
En semblan del gran linh n'Adam.

Evit honnezh e kridiennan, e krenan ,
A garantez vat en he c'haran !
Ne gredan ne ve nepred ganet hini gaeroc'h
Eus lignez veur Adam.

Que plus es blanca qu'evori,
Per qu'ieu autra non azori:
Si-m breu non ai aiutori,
Cum ma bona dompna m'am,
Morrai, pel cap sanh Gregori,
Si no-m bayza en cambr'o sotz ram.

Gwennoc'h eo hi 'get olifant,
Hini all ne azeulin !
Hogen ma n'am bez sikour prim,
Mar n'am c'har ma itron vat,
E varvin, dre benn Sant Gregor,
Paneve pok en kambr pe 'dan gwezenn !

Qual pro-y auretz, dompna conja,
Si vostr'amors mi deslonja
Par que-us vulhatz metre monja!
E sapchatz, quar tan vos am,
Tem que la dolors me ponja,
Si no-m faitz dreg dels tortz q'ie-us clam.

Qu'y gagnerez-vous, belle dame,
Si de votre amour vous m'éloignez ?
Vous semblez vous mettre nonne,
Mais sachez que je vous aime tant
Que je crains la douleur blessante
Si vous ne faites droit des torts dont je me plains.

Qual pro i auretz s'ieu m'enclostre
E no-m retenetz per vostre
Totz lo joys del mon es nostre,
Dompna, s'amduy nos amam.
Lay al mieu amic Daurostre,
Dic e man que chan e bram.

Que gagnerez-vous si je me cloître,
Si vous ne me tenez pas pour vôtre ?
Toute la joie du monde est nôtre,
Dame, si nous nous aimons,
Je demande à l'ami Daurostre
De chanter, et non plus crier.


Notennoù

kemmañ


Pennad kar

kemmañ