Fanum

Ur fanum ("lec'h kensakret", "azeuldi" e latin)^[1] a oa un templ bihan e proviñsoù roman Galia hag Enez Vreizh. Karrezek pe gelc'hiek e oa peurliesañ. Soñjal a reer e oa ar fanumoù ur stumm emdroet eus an temploù keltiek a oa er broioù-se.

Anvioù lec'hioù

Lec'hioù anavezet

Fanum Cocidi : Kastell Bewcastle, Cumberland, Bro-Saoz.^[2]
Fanum Fortunae > Fano : Pesaro-Urbino, Ombria, Italia (Templ Fortuna).^[2]
Fanum Minervae / Fanum Jovis : Fanjaus (Aude.^[2]
Fanum Martis : Kersaout, Lugdunensis III, ha goude Breizh.^[2]
Fanum Martis : Montmartin (Oise), Lugdunensis IIt.
Fanum Martis : Famars, Norzh ; fanum Martis eo orin anv ar gumun.
Fanum Voltumnae ː Viterbo, Etruria

Lec'hioù bet kinniget

Fouenant
Lanfeun

Levrlennadur

M.N. Bouillet ː Dictionnaire universel d'Histoire et de Géographie. Librairie L. Hachette et Cie. Paris. 1863
A.L.F Rivet & Colin Smith, The Place-Names of Roman Britain, Batsford, 1979 (ISBN 978-0-7134-2077-7)
Jean-Louis Brunaux, dir., Les sanctuaires celtiques et leurs rapports avec le monde méditerranéen, Errance, 1991 (ISBN 978-2-87772-061-8)
Christian Goudineau et al., Archéologie aujourd'hui : Les sanctuaires de tradition indigène en Gaule romaine, Errance, 1994 (ISBN 978-2-87772-085-4)

Notennoù

↑ Gaffiot
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ha^2,3 Rivet & Smith, op. cit.

[1] Gaffiot

[R&S-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ha^2,3 Rivet & Smith, op. cit.

[1]

[2]