Rouantelezh an Div Sikilia

Rouantelezh an Div Sikilia zo ur rouantelezh a c'hoarvezas, meur a wech, eus unvaniñ ur rouantelezh Sikilia, hag ur rouantelezh Naplez, div rouantelezh a oa c'hoarvezet eus rannidigezh ur rouantelezh Sikilia gozh.

Rouantelezh an Div Sikilia
bro istorel
Deiziad krouiñ1738 Kemmañ
Anv er yezh a orinRegno delle Due Sicilie, Regnu dî Dui Sicili, Regno d'e Ddoje Sicilie Kemmañ
Den e penn an aozadurmonarch of the Kingdom of the Two Sicilies Kemmañ
Yezh ofisielitalianeg, sikilianeg, napolitaneg Kemmañ
Kan broadelInno al Re Kemmañ
KevandirEuropa Kemmañ
StadRouantelezh an Div Sikilia Kemmañ
Kêr-bennNapoli, Palermo Kemmañ
Daveennoù douaroniel40°50′0″N 14°15′0″E Kemmañ
Renad politikelmonarkiezh hollveliek, Monarkiezh vonreizhel Kemmañ
Office held by head of statemonarch of the Kingdom of the Two Sicilies Kemmañ
MoneizQ15256289 Kemmañ
Perc'henn warPalazzo San Giacomo, Palazzo della Prefettura, Naples Kemmañ
A zo stok ouzhStadoù ar Pab Kemmañ
Raklec'hiet gantRouantelezh Naplez (1805-1815) Kemmañ
Heuliet gantRouantelezh Italia Kemmañ
Bet erlec'hiet gantRouantelezh Italia Kemmañ
Erlec'hiañ a raKurunenn Aragon Kemmañ
Yezh implijetsikilianeg Kemmañ
Deiziad divodañ21 C'hwe 1861 Kemmañ
Relijion ofisielKatoligiezh Kemmañ
Map
Rouantelezh an Div Sikilia e 1494.

Rouaned spagnol

kemmañ

Dispartiet e oa Rouantelezh Naplez, pe Rouantelezh Sikilia ledenezel , diouzh Rouantelezh Sikilia enezel abaoe Gousperoù Sikilia e 1282. Bodet e voent adarre avat en 1442 gant ar roue Alfonso V Aragon . Pa varvas en 1458 e voe rannet adarre entre e vreur Joan II Aragon, a viras Sikilia, hag e vastard Ferdinand a zeuas da vout roue Naplez.

En 1501 e voe aloubet Naplez gant ar roue Fernando II Aragon hag adunvanet an div rouantelezh gantañ. E c'hourvibien, Rouaned Spagn, a oa « Rouaned Sikilia en daou du d'ar strizh-mor » , un titl douget gant holl Rouaned Spagn betek Brezel Hêrezh Spagn.

Levrlennadur

kemmañ
  • (it) Nicola Forte, Viaggio nella memoria persa del Regno delle Due Sicilie. La storia, i fatti, i fattarielli, Imagaenaria, Ischia, 2007. ISBN 88-89144-70-X
  • (it) Benedetto Croce, Storia del Regno di Napoli, Adelphi, Milan, 1992.
  • (it) Benedetto Croce, La rivoluzione napoletana del 1799. Biografie, racconti e ricerche, Bari, Laterza, 1961.
  • (it) Mario Forgione, Masaniello, Naples, Edi, 1994.
  • (it) Mario Forgione, I viceré 1503-1707. Cronache irriverenti di due secoli di dominazione spagnola a Napoli, Tempolungo, Naples, 1998.
  • (it) Mario Forgione, Eleonora Pimentel Fonseca, Newton & Compton, Rome, 1999.
  • (it) Mario Forgione, Luisa Sanfelice, Newton & Compton, Rome, 1999.
  • (it) Mario Forgione, Donne della rivoluzione napoletana del 1799, Tempolungo, Naples, 1999.
  • (it) Nico Perrone, Il truglio. Infami, delatori e pentiti nel Regno di Napoli, Sellerio, Palerme, 2000. ISBN 88-389-1623-3
  • (it) Nico Perrone, La Loggia della Philantropia. Un religioso danese a Napoli prima della rivoluzione, Sellerio, Palerme, 2006. ISBN 88-389-2141-5
  • (it) Nico Perrone, L’inventore del trasformismo. Liborio Romano, strumento di Cavour per la conquista di Napoli, Rubbettino, Soveria Mannelli, 2009. ISBN 978-88-498-2496-4
  • (it) Pasquale Villani, Il Decennio francese, in Storia del Mezzogiorno, vol. IV, tome II, Il Regno dagli Angoini ai Borboni, Roma 1986.

Pennadoù kar

kemmañ