Ugolino della Gherardesca

Ugolino della Gherardesca (Pisa, 1220 – Pisa, 1289) a oa ur politikour italian en XIIIvet kantved, kont Donoratico ha tirant Pisa. A orin lombard e oa e diegezh, Della Gherardesca.

Ugolino hag e vibien, gant (William Blake , war-dro 1826).

Ugolino della Gherardesca, gant ur poltredour dizanv, e-barzh Physiognomische Fragmente, gant Johann Caspar Lavater, 1775-1778.

Ugolin della Gherardesca hag e vugale, gant Carpeaux, Petit Palais, Pariz

Brudet eo evel an den krisañ zo bet en Italia an XIII^vet kantved, ha patrom an haroz daonet en Divina Commedia gant Dante Alighieri, kondaonet da vervel gant an naon goude bout debret e vugale.

En XIIIvet kantved e oa bec'h bras en Italia etre Gwelfed ha Gibellined, kostezenn ar pab a-enep kostezenn an impalaer santel.

Skoed an tiegezh della Gherardesca

Etre daouarn ar C'hibellined e oa Pisa pa oa ar Welfed e penn ar c'hêrioù tro-war-dro, ha dreist-holl kêrioù Genoa ha Firenze. E penn kêr Pisa e oa bet lakaet gouarnamant kreñv ur podestà, un despot koulz lavarout

Ugolino a oa ganet e Pisa en tiegezh della Gherardesca, tud a ouenn uhel, a orin lombard, hag a oa liammet ouzh an impalaerien Hohenstaufen hag a oa e-touez renerien Toskana hag e penn ar C'hibellined e Pisa. Trubardiñ a reas kostezenn ar C'hibellined, pa reas da gêr Pisa koll un emgann war vor o tilezel e arme. Se ne viras ket outañ da gemer ar galloud goude, dre widre pe dre c'hourdrouz, ha da lazhañ kement hini a enebe outañ.

Gouarn kêr Bisa a reas dre ar c'hleze ken na voe steuet un irienn gant an arc'heskob Ruggeri Ubaldini a deuas a-benn da gregiñ ennañ. Kraouiet e voe Ugolino ha pevar mab dezhañ en un tour : da gentañ e roas dezho un tamm boued, dister a-walc'h, ha goude o leuskel da vervel gant an naon.

• 
  Ugolino, kizellet gant Carpeaux, er Petit Palais, e Pariz.
• 
  Ar c'hont Ugolino, gant Auguste Rodin, Mirdi Orsay, Pariz.]]
• 
  Ugolino en Divina Commedia, gant Jan van der Straet en 1537.

Levrlennadur

• Paola Benigni, Massimo Becattini. Ugolino della Gherardesca: cronaca di una scoperta annunciata. Archeologia Viva n. 128 (2008).
• Thomas Caldecot Chub. Dante and His World. Boston: Little, Brown and Co. (1996).
• Joan M. Ferrante. The Political Vision of the Divine Comedy. Princeton: Princeton University Press (1984).
• Robert Hollander. "Inferno XXXIII, 37-74: Ugolino's Importunity". Speculum 59 (July 1984), p. 549–55.
• Robert Hollander. Circle 9 The Trustees of Princeton University (1997).
• James Miller. Dante & the Unorthodox; The Aesthetics of Transgression. Waterloo, Canada: Wilfrid University Press (2005).
• Gilbert, Allan H. Dante's Conception of Justice. Duke University Press, 1925.
• Francesco Mallegni, M. Luisa Ceccarelli Lemut. Il conte Ugolino di Donoratico tra antropologia e storia, Pisa 2003. ISBN 88-8492-059-0.
• Nicole Martinelli, "Dante and the Cannibal Count", Newsweek (1 February 2007).
• Guy P. Raffa. Circle 9, Cantos 31–34. University of Texas at Austin (2002).
• Theodore Spencer. "The Story of Ugolino in Dante and Chaucer". Speculum 9 (July 1934), p. 295–301.
• Paget Toynbee, A Dictionary of the Proper Names and Notable Matters in the Works of Dante, Oxford University Press (1968).
• Frances A. Yates. "Transformations of Dante's Ugolino". Journal of the Warburg and Courtauld Institutes 14 (1951), p. 92 – 117.