Eizhsilabenneg

(Adkaset eus Eizhsilabennek)

Eizhsilabenneg a vez lavaret, en arz ar varzhoniezh, eus ur werzenn eizh silabenn enni. Implijet stank e vez er c'hanaouennoù-pobl koulz hag er varzhoniezh uhel, er yezhoù latin dreist-holl, evel er skouerioù kinniget amañ.

E brezhoneg

kemmañ

Kalzig a ganaouennoù-pobl zo eizhsilabennek, evel :

Un toullad krennlavaroù brezhonek eizhsilabennek zo ivez (peurvuiañ 4 + 4):

-pe taolmouezhiet war ar silabenn diwezhañ

Arit a-dreuz, arit a-hed,
Temzit ervat hag ho po ed.

-pe taolmouezhiet war ar silabenn eil diwezhañ :

Anez ober, prezeg aner,
Kentañ prezeg a zo ober.
Neb zo laouen gant bara sec’h
A gav da beuriñ e pep lec’h. (Amañ 5 + 3)

-met alies-kaer e vez lakaet seizhsilabenneg da-heul eizhsilabenneg:

Bale skañv ha gwelet a-bell (3+5)
A zo merk un den a boell. (3+4)

E galizeg

kemmañ

Stank eo an eizhsilabennegoù e kanaouennoù-pobl, met implijet int bet ivez gant ar varzhed, evel Rosalía de Castro (1837-1885), koulz en Cantares Gallegos (1963) evel en Follas Novas (1880). Da skouer amañ :

Adios rios, adios fontes,
Adios regatos pequenos,
Adios vista dos meus ollos
Non sei cando nos veremos.
Miña terra, miña terra,
Terra donde m' eu criey,
Ortiña que quero tanto,
Figueiriñas que prantey,
Prados, rios, arboredas,
Pinares que move ó vento,
Paxariños piadores,
Casiña dó meu contento.
Muhiño d' os castañares,
Noites craras de luar,
Campaniñas trimbadoras
Dá igrexiña dó lugar.
Amoriñas d' ás silveiras
Qu' eu lle dab' ó meu amor,
Camiñiños antr' ó millo,
Adios para sempr' adios!
Adios groria! adios contento!
Deixo á casa onde nacin,
Deixo á aldea que conoço,
Por un mundo que non vin!
Deixo amigos por estraños,
Deixo á veiga pó lo mar,
Deixo, en fin, canto ben quero...
¡Que pudera non deixar!...
Fragmento Cantares gallegos[1]

E galleg

kemmañ

An eizhsilabenneg eo doare gwerzaouiñ ar fabliaux gallek er Grennamzer, hag ivez hini romantoù gant Chrétien de Troyes, evel en Érec et Énide (vv. 5765-5776 en dornskrid P (BNF, fr.794)) adskrivet gant ar skrib Guiot de Provins war-dro 1230.

Del cor ne vos dirai je plus,
fors c'onques soner nel pot nus;
mes cil qui soner le porra,
et son pris et s'enor fera
devant toz ces de ma contree;
s'avrà tel enor ancontree
que tuit enorer le vandront
et au meillor d'ax le tandront.
Or n'i a plus de cest afere:
feites voz genz arriere trere,
car la Joie vanra par tans,
qui vos fera dolant, ce pans.»

Implijet eo bet ivez :

E kanaouennoù

kemmañ

Eizhsilabennek e vez alies ar c'hanaouennoù gallek gant sonaozourien zo :

En italianeg

kemmañ

Div werzenn zo en italianeg tost d'an eizhsilabenneg:

«Quant'è bella giovinezza / che si fugge tuttavia»
Il giorno fu pieno di lampi
ma ora verranno le stelle.

E spagnoleg

kemmañ

Skouerioù :

¡Ay!, cuando los hijos mueren,
rosas tempranas de abril,
de la madre el tierno llanto
vela su eterno dormir.
(Eus A mi madre Rosalía de Castro)
Empieza a vivir, y empieza
a morir de punta a punta
levantando la corteza
de su madre con la yunta.
(Eus El niño yuntero Miguel Hernández)

Pennadoù kar

kemmañ

Notennoù

kemmañ