Mez (mel)

Mez eo an anv henvrezhonek a veze roet d'an died alkoolek graet gant dour, mel ha goell. E brezhoneg a-vremañ e vez graet gant chouchenn (ur rekipe eus kreiz Breizh gant sistr ouzhpenn) pe chufere e Bro-Dreger. Ur ger a orin indezeuropek eo p'emañ madhu e sañskriteg ha gerioù nes e meur a yezh e Europa.

Met alaman

Gerioù heñvelster

• bochad
• dour-mel
• dourvel
• pikenao(u)denn

Deveradoù

mezeglin mezv mezvaat mezventi

mezverezh mezvier mezviñ mezvus

Gerioù nes o stummoù e yezhoù all

alamaneg met daneg, svedeg mjød izelvroeg mede iwerzhoneg miodd

kembraeg medd kerneveureg meth lituaneg midus norvegeg mjød

poloneg miód pitny saozneg mead sloveneg medovina tchekeg medovina

Levrlennadur

• (fr) Viel, Claude & Doré, Jean-Christophe : Histoire et emplois du miel, de l'hydromel etdesproduits de la ruche, Revue d'Histoire de la Pharmacie, 2003, niv. 337, pp. 7-20. — En-linenn