Renaud de Montauban
Renaud de Montauban (pe Renaut, Renault), pe Rinaldo di Montalbano en italianeg, pe Reinout van Montalba(e)n en izelvroeg, a zo un haroz el lennegezh abaoe ur meurgan eus an XIIvet kantved anavezet evel Les Quatre Fils Aymon (ar Pevar Mab Emon). Kurioù an den zo lod eus an Doon de Mayence, un hollad meurganoù.
Pevar Mab EmonAozañ
Mibien an Dug Emon, pe Aymon, a oa pevar anezho eta, ha Renaud, Richard, Alard, ha Guiscard e oa o anvioù. Ur c'henderv o doa, Maugris pe Maugis e galleg, Malagi, pe Malagigi en italianeg. Ur marc'h burzhudus en doa, Bayard, hag ur c'hleze ken burzhudus all, Froberge, pe Fusberta, Frusberta en italianeg.
Skridoù eus ar Grennamzer hag eus an AzginivelezhAozañ
Koshañ doare ar meurgan gallek Quatre Fils Aymon, ha n'ouzer ket gant piv eo bet savet, a zo eus dibenn an XIIvet kantved. 18,489 gwerzenn daouzeksilabennek zo ennañ. En 12,120 gwerzenn gentañ n'eus nemet kensoniezh, pa z'eus klotennoù er 6000 bennak all. Skridvarnerien zo a gav dezho eo abalamour ma'z int bet skrivet gant un den all[1].
LevrlennadurAozañ
- (fr) Hasenohr, Geneviève and Michel Zink, eds. Dictionnaire des lettres françaises: Le Moyen Age. Collection: La Pochothèque. Paris: Fayard, 1992. ISBN 2-2530-5662-6
- (en) Holmes, Jr, Urban Tigner [U.T.]. A History of Old French Literature from the Origins to 1300. New York: F.S. Crofts, 1938.
- (fr) Les Quatre Fils Aymon. Presentation, selection and translation in modern French by Micheline de Combarieu du Grès and Jean Subrenat. Paris: Gallimard, 1983. ISBN 2-07-037501-3
- ↑ Holmes, 94.
