Beatrice Regina della Scala
Beatrice Regina della Scala, a vez graet pe Beatrice pe Regina anezhi hepken alies, ganet e 1333 e Verona, marvet e 1384 e Sant'Angelo Lodigiano, a oa ur briñsez italian.
| Reizh pe jener | plac'h  |
|---|---|
| Anv e yezh-vamm an den | Beatrice della Scala |
| Anv-bihan | Beatrice, Regina |
| Anv-familh | Della Scala |
| Deiziad ganedigezh | 1333 |
| Lec'h ganedigezh | Verona |
| Deiziad ar marv | 18 Mez 1384, 18 Gou 1384 |
| Lec'h ar marv | Sant'Angelo Lodigiano |
| Lec'h douaridigezh | Sant'Alessandro in Zebedia Church |
| Tad | Mastino II della Scala |
| Mamm | Taddea da Carrara |
| Pried | Bernabò Visconti |
| Familh | Scaliger |
| Micher | brientin |
_-_Tomba_Bernab%C3%B2_Visconti_-_Foto_Giovanni_Dall%27Orto_-_6-1-2007_-_06.jpg)
Delwenn gant Bonino da Campione, Castello Sforzesco)
He buhez
kemmañHe zud
kemmañKentañ bugel Mastino II della Scala (1308-1351) ha Taddea di Carrara (?-1375), e oa. He zad a oa aotrou Verona, Vicenza, Padova, Parma, Brescia ha Lucca. He mamm a oa merc'h da Jacopo Iañ, bet aotrou Padova, ha da Elisabetta Gradenigo. He zri breur, yaouankoc'h eviti, Cangrande II (1332-1359), Cansignorio (1340-1375) ha Paolo Alboino (1343-1375), a voe kenaotrouien Verona ha Vicenza o-zri, en 1351. He c'hoar Verde (?-1394) a zimezas da Niccolò II d'Este, aotrou kêr Ferrara.
He dimeziñ
kemmañE miz Gwengolo 1350 e timezas da Bernabò Visconti, a oa o ren e kêr Milano, hervez un emglev diazezet abaoe 1345. He fried a laboure, war un dro gant e zaou vreur Matteo ha Galeazzo, evit Giovanni Visconti (1290-1354), arc'heskob Milano, vikel an impalaer hag aotrou kêr Milano.
Bevañ a reas Beatrice er palez San Giovanni in Conca, e Milano, gant ur pried a reas dezhi pemzek bugel en ur ober 25 bloaz.
E miz Here 1354 e varvas Giovanni Visconti, ha setu an tri niz, Matteo, Galeazzo, ha Bernabò, deuet da vout kenaotrouien Milano. Eus tri fenn ar gouarnamant avat e varvas unan, Matteo, e Gwengolo 1355, ma ne chomasnemet daou. E miz Eost 1378 e varvas unan all, Galeazzo, ma ne chomas nemet unan ken, ha setu Bernabò e-unan o ren.
Regina n'he devoa ket nemeur a levezon war vuhez kevredigezhel ha politikel Milano. Koulskoude, e miz Kerdu 1369, e kredas Bernabò fiziout enni gouarnamantoù korn-bro Lunigiana ha kêr Pisa, nevez kemeret gantañ.
En Mezheven 1370 edo gant Bernabò da goulz seziz Reggio Emilia, a oa dalc'het neuze Feltrino Gonzaga[1]. A-benn ar fin e voe kemeret kêr, graet marc'had ha paeet un dic'haou , ha fiziet gouarn kêr gant Bernabò en he fried Beatrice[2].
Beatrice, pawelas edo Bartolomeo II, bastard da Cansignorio, o ren war-lerc'h he breudeur, a c'houlennas lakaat he gwirioù hêrezh da dalvezout hag a lakaas seziz, en Ebrel 1378, war kêr Verona gant armeoù John Hawkwood ha Lucio Lando, condottiere e servij Barnabé. Pa voent trec'het ez eas gant he mab Marco da arsailhat kêr en miz Du 1378. En C'hwevrer 1379 e tilezas he gwirioù goude roetdezhi 440 000 florin hag ul leve bloaz a 2 000 florin.
(delwenn gant Bonino da Campione, Castello Sforzesco)
Gwelout ar pennad Cripta di San Giovanni in Conca er Wikipedia italianek.</ref> e Milano. Hiziv emañ he c'horf e-kichen hini he fried Bernabò er c'h-Castello Sforzesco.
Bugale
kemmañPemzek bugel he doe, pemp mab ha dek merc'h.
- Taddea Visconti (war-dro 1351-1381) a zimezas, en 1364, da Étienne III Bavaria, Dug Bavaria-Ingolstadt
- Verde (war-dro 1352-war-dro 1414), anvet diwar-lerc'h he moereb Verde della Scala, a zimezas, en 1365, da Leopold III Habsbourg, dug Stiria
- Marco (1353-1382) a voe aotrou Parma, a zimezas en 1367 da Isabella, merc'h da Frederig Bavaria-Landshut
- Ludovico (NC-1404), gouarnour Lodi, a zimezas en 1381 d'e geniterv Yolande, merc'h da Galeazzo II Visconti
- Rodolfo (1358-1388), aotrou Parma
- Carlo (1359-1403) aotrou Parma, a zimezas en 1382 da v-Béatrix, merc'h da Yann II an Tort , kont Armagnac ha da Jeanne de Périgord
- Antonia (1360-1405) a zimezas en 1380 da Eberhard III Wurtemberg
- Caterina (1360-1404) a zimezas en 1380 d'he c'henderv Gian Galeazzo Visconti a renas war-lerc'h Bernabò, hag a voe rejantez he mab Gian Maria Visconti eus 1402 da 1404, hag a varvas gant ar c'hontamm
- Valentina Visconti (1361-1393), pe Valenza (ca 1361-1393), a zimezas en 1378 da Pierre II de Lusignan, roue Kiprenez
- Agnese (war-dro 1362-1391) a zimezas en 1380 da Francesco Iañ Mantova, aotrou Mantova, a lakaas he dibennañ en 1391,
- Maddalena (1366-1404) a zimezas en 1381 da Friedrich von Bayern-Landshut
- Gianmastino (1370-1405) a voe aotrou Bergamo a zimezas en 1385 da g-Cleofe, merc'h da Antonio Iañ della Scala, aotrou Verona,
- Lucia (1372-1424) a zimezas en 1407 da Edmund Holand, 4e kont Kent,
- Elisabetta (war-dro 1374-1432) a zimezas en 1395 da Ernst Iañ Bavaria, dug Bavaria
- Anglesia (NC-1439) a zimezas en 1400 da Janus Lusignan, roue Kiprenez, hag a gasas anezhi kuit war-dro 1407, dre ma ne c'hane bugel ebet.
Bugale all en doe Bernabò gant maouezed all, serc'hed pe nann.
Notennoù
kemmañ- ↑ Feltrino Gonzaga (?-1374), mab da Lodovico Iañ Mantova hag aotrou Novellara, a oa trede pried Caterina Visconti, merc'h da Mateo II ha dre-se nizez da Barnabé.
- ↑ En 1371 e voe prosez e kêr Reggio Emilia ouzh Gabrina degli Albeti, dre ma oa brudet da vezañ sorserez: hennezh eo ar c'hoshañ prosez sorserezh en Italia ha dihelloù ar prosez zo bet miret. Diwar neuzee teuas an an anv-badez Gabrina da dalvezout kement ha sorserez e skridoù Ludovico Ariosto, Straparola ha skrivagnerien all.