Maner
Ur maner zo ti-annez un aotrou, un noblañs. Un doare kastell bihan eo.
Maner Fournebello, e Plagad.
GerdarzhAozañ
- Eus al latin manere, "menel", dre ar galleg kozh maneir, anv-kadarn deveret diouzh ar verb manoir, "menel" (XIIvet kantved)[1],[2].
- Hervez Bernard Tanguy, ger deuet eus al latin manerium[3].)
Manerioù BreizhAozañ
Kalz manerioù brudet zo er vro, en o zouez :
- Maner ar Genkiz e Nizon, ma voe desavet Théodore Hersart de la Villemarqué
- Maner Keransker, e Kemperle, bet prenet gant Théodore Hersart de la Villemarqué e 1850 ha ma varvas
- Maner Rustefan e Nizon c'hoazh
- Maner Kerioled e Konk-Kerne
- Maner Kergroadez e Brelez
- Maner Kernod e Mellag
- Maner Keryann e Sant-Nouga
- Maner Mezedern, e Plougonven, ma voe skrivet ar C'hatolicon.
- Maner Kerverder e Langoad
Gwelet ivezAozañ
- An Tad Maner
NotennoùAozañ
- ↑ Dictionnaire Le Robert de la langue française
- ↑ Dictionnaire de l'Académie française
- ↑ Bernard Tanguy, La terminologie manoriale en Bretagne au bas Moyen-Âge, Bulletin de la Société Archéologique du Finistère, CXXXVIII, 2010
